Φόβος, ωμή βία, εικόνες ντροπής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Εικόνες πρωτόγονες και σαφώς ντροπιαστικές από όλες τις απόψεις είδαμε -για άλλη μια φορά- εχθές στο χώρο του Πανεπιστημίου. Για άλλη μια φορά, η ανασφάλεια και ο φόβος ‘χτύπησαν’ την πόρτα των φοιτητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που... καλούνται να βρουν το θάρρος να συνεχίσουν να πηγαίνουν στο χώρο που έχουν επιλέξει για να σπουδάσουν, χωρίς …συνοδεία μπράβων! Την θλίψη του για την προπηλάκιση που δέχθηκε χθες από ομάδα ατόμων στο χώρο του πανεπιστημίου εξέφρασε γραπτώς, ο καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, Βασίλης Γούναρης. Όπως σημειώνει στην περιγραφή που κάνει για το χθεσινό συμβάν, κατά την ξενάγησή τους στα μουσεία του τμήματος οι αξιολογητές έγιναν αντιληπτοί από τσιλιαδόρους , μειοψηφική ομάδα οργανωμένων ακτιβιστών 10-12 ατόμων όπως υποστηρίζει. Τότε λοιπόν, μερίδα καθηγητών μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος της Φιλοσοφικής, στάθηκε στον προθάλαμο του Μουσείου Εκμαγείων, για να δώσει χρόνο στην αρμόδια καθηγήτρια να ενημερώσει τους αξιολογητές. Στο σημείο εκείνο, ο κ. Γούναρης είχε την ιδέα να σταθεί μπροστά στην πόρτα του μουσείου. Γύρω του σχηματίσθηκε ένα ημικύκλιο ανθρώπων, με άγριες διαθέσεις. Τους είπε ότι η σκηνή θυμίζει μεσοπολεμική Γερμανία και τους προειδοποίησε ότι η άσκηση βίας δεν προστατεύεται από κανένα άσυλο. Ακολούθησαν 15 λεπτά μεγάλων φραστικών προσβολών, προκλήσεων, προπηλακισμών, εξευτελισμού του κ. Γούναρη σε κάθε επίπεδο από ωρυόμενα άτομα, τα οποία χτυπούσαν μπουνιές στην πόρτα δίπλα στο πρόσωπό του, απειλώντας τον για να κάνει στην άκρη και να μπορέσουν να περάσουν. «Απλώς έκλεισα τα μάτια και περίμενα… Ευτυχώς δεν με χτύπησαν» σημειώνει ο κ Γούναρης. Όπως δήλωσε, του θύμισαν πως δεν υποστήριξε την απεργία του ΕΣΔΕΠ και πως δεν υπέγραψε για την απελευθέρωση των υπό δίωξη φοιτητών, λέγοντας του πως όταν «ξεχειλίσει το ποτάμι του λαϊκού κινήματος» θα τρέχει να κρυφτεί. Ο καθηγητής κ. Γούναρης εξέφρασε την απογοήτευση του για την σημερινή εικόνα του Πανεπιστημίου, την βία που ασκείται συστηματικά και απροκάλυπτα αλλά και την απάθεια που επέδειξαν οι φοιτητές που ήταν παρόντες. Ίσως αξίζει όμως να σημειώσουμε, πως οι φοιτητές που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, πιθανώς να ήταν ανήμποροι να υπερασπιστούν ακόμη και τους εαυτούς τους πόσο μάλλον τους καθηγητές τους, σε ένα βίαιο ξέσπασμα πολυάριθμης μερίδας εξαγριωμένων ανθρώπων που δηλώνει έτοιμη να προβεί σε ανήκουστες ενέργειες νομίζοντας πως έτσι υπερασπίζεται το δημόσιο καλό. Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, αντί για το δημόσιο καλό, πετυχαίνει μόνο να σπείρει τον φόβο ξεπερνώντας κάθε όριο σεβασμού της προσωπικότητας, της ελευθερίας επιλογών και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Βεβηλώνει με τον πιο άσχημο τρόπο, τον κατεξοχήν χώρο πολιτισμού, άσκησης δημοκρατίας και εκπαίδευσης, τον ιερό χώρο του Πανεπιστημίου. Μόλις είδαμε ξεκάθαρα, πως έχουμε πολλά ακόμη να διορθώσουμε μέχρι να μπορέσουμε να πανηγυρίσουμε τον τίτλο της Ευρωπαικής Πρωτεύουσας Νεολαίας 2014. Ο καθένας ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί.