Την περασμένη Τρίτη, στη μαθητική παρέλαση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, οι μαθητές του Λυκείου Κύκκου
στην Πάφο, περνώντας μπροστά από τους επισήμους γύρισαν το κεφάλι τους
στους αξιωματούχους και το έστρεψαν στην αντίθετη πλευρά: στο άγαλμα του
ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Επιπλέον, ο σημαιοφόρος του Λυκείου δεν περιορίστηκε σε αυτή τη συμβολική κίνηση, αλλά μούντζωσε προς το μέρος των επισήμων.
Με άρθρο του εξηγεί την ενέργειά του και ξεσπάει.
«Ονομάζομαι Μαύρος Κάρλος και είμαι μαθητής του Λυκείου Κύκκου Πάφου, ενός ιστορικού Λυκείου που πρόκειται να κλείσει.
Την περασμένη τρίτη, 28η Οκτωβρίου, στην καθιερωμένη μαθητική παρέλαση όλοι οι μαθητές του σχολείου αρνηθήκαμε να γυρίσουμε το κεφάλι προς την εξέδρα των επισήμων καθώς περνούσαμε από μπροστά τους αλλά στραφήκαμε προς τον Ήρωα Ευαγόρα Παλλικαρίδη του οποίου το άγαλμα βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Αυτό έγινε σαν διαμαρτυρία και ένδειξη της δυσαρέσκειας για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στον τόπο μας και στην πόλη μας αλλά και ειδικότερα για το κλείσιμο του Λυκείου μας.
Η ανάρτηση αυτή όμως, έχει σκοπό να εξηγήσει και να απαντήσει στις πάμπολλες ερωτήσεις που έχω δεχτεί προσωπικά από φίλους, γνωστούς, αγνώστους και μέσα επικοινωνίας για την ενέργεια μου την στιγμή που περνούσα μπροστά από του επισήμους.
Ναι, τους μούντζωσα, για όσους ακόμη πιστεύουν ότι η κίνηση του χεριού που φαίνεται στην φωτογραφία που έχει κυκλοφορήσει είναι κάτι άλλο.
Το γεγονός ότι είμαι λαβαροφόρος του Λυκείου μου, ο προτελευταίος μαθητής που θα κρατήσει το λάβαρου αυτού του σχολείου, προσωπικά πιστεύω πως είναι τεράστια τιμή και ευθύνη. Το μούντζωμα δεν έγινε σαν ένδειξη ασέβειας προς τους θεσμούς της πολιτείας, γιατί ούτε αναρχικός είμαι ούτε ανίκανος να σκεφτώ. Του θεσμούς εγώ και οι συμμαθητές μου τους σεβόμαστε, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα ήμασταν τώρα εδώ.
Προσωπικά η δυσαρέσκειά μου είναι με ορισμένα άτομα που αντιπροσωπεύουν αυτούς τους θεσμούς και έχουν αποδείξει ότι δεν τους σέβονται. Η ενέργεια μου δεν απευθυνόταν σε όλα τα άτομα στην εξέδρα, απευθυνόταν σε όσους έπρεπε στην εξέδρα και σε όσους απουσίαζαν από εκείνη την εξέδρα και βρίσκονταν, είχαν βρεθεί και θα βρεθούν σε κάποια εξέδρα, κάποια στιγμή, και δεν θα τους αξίζει.
Η ανάρτηση αυτή πιστεύω θα δώσει απάντηση στις απορίες πολλών, τις οποίες δεν έχω χρόνο να απαντήσω ξεχωριστά. Ελπίζω η ενέργεια των συμμαθητών και η δική μου να μην έχει μόνο θετική ανταπόκριση από τους συμπολίτες μας αλλά και να προβληματίσει αρκετά τους αρμόδιους».
Επιπλέον, ο σημαιοφόρος του Λυκείου δεν περιορίστηκε σε αυτή τη συμβολική κίνηση, αλλά μούντζωσε προς το μέρος των επισήμων.
Με άρθρο του εξηγεί την ενέργειά του και ξεσπάει.
«Ονομάζομαι Μαύρος Κάρλος και είμαι μαθητής του Λυκείου Κύκκου Πάφου, ενός ιστορικού Λυκείου που πρόκειται να κλείσει.
Την περασμένη τρίτη, 28η Οκτωβρίου, στην καθιερωμένη μαθητική παρέλαση όλοι οι μαθητές του σχολείου αρνηθήκαμε να γυρίσουμε το κεφάλι προς την εξέδρα των επισήμων καθώς περνούσαμε από μπροστά τους αλλά στραφήκαμε προς τον Ήρωα Ευαγόρα Παλλικαρίδη του οποίου το άγαλμα βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Αυτό έγινε σαν διαμαρτυρία και ένδειξη της δυσαρέσκειας για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στον τόπο μας και στην πόλη μας αλλά και ειδικότερα για το κλείσιμο του Λυκείου μας.
Η ανάρτηση αυτή όμως, έχει σκοπό να εξηγήσει και να απαντήσει στις πάμπολλες ερωτήσεις που έχω δεχτεί προσωπικά από φίλους, γνωστούς, αγνώστους και μέσα επικοινωνίας για την ενέργεια μου την στιγμή που περνούσα μπροστά από του επισήμους.
Ναι, τους μούντζωσα, για όσους ακόμη πιστεύουν ότι η κίνηση του χεριού που φαίνεται στην φωτογραφία που έχει κυκλοφορήσει είναι κάτι άλλο.
Το γεγονός ότι είμαι λαβαροφόρος του Λυκείου μου, ο προτελευταίος μαθητής που θα κρατήσει το λάβαρου αυτού του σχολείου, προσωπικά πιστεύω πως είναι τεράστια τιμή και ευθύνη. Το μούντζωμα δεν έγινε σαν ένδειξη ασέβειας προς τους θεσμούς της πολιτείας, γιατί ούτε αναρχικός είμαι ούτε ανίκανος να σκεφτώ. Του θεσμούς εγώ και οι συμμαθητές μου τους σεβόμαστε, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα ήμασταν τώρα εδώ.
Προσωπικά η δυσαρέσκειά μου είναι με ορισμένα άτομα που αντιπροσωπεύουν αυτούς τους θεσμούς και έχουν αποδείξει ότι δεν τους σέβονται. Η ενέργεια μου δεν απευθυνόταν σε όλα τα άτομα στην εξέδρα, απευθυνόταν σε όσους έπρεπε στην εξέδρα και σε όσους απουσίαζαν από εκείνη την εξέδρα και βρίσκονταν, είχαν βρεθεί και θα βρεθούν σε κάποια εξέδρα, κάποια στιγμή, και δεν θα τους αξίζει.
Η ανάρτηση αυτή πιστεύω θα δώσει απάντηση στις απορίες πολλών, τις οποίες δεν έχω χρόνο να απαντήσω ξεχωριστά. Ελπίζω η ενέργεια των συμμαθητών και η δική μου να μην έχει μόνο θετική ανταπόκριση από τους συμπολίτες μας αλλά και να προβληματίσει αρκετά τους αρμόδιους».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου