Η μέρα της Λευτεριάς αργεί να ‘ρθει για το λαό γιατί τον σκιάζει ο φόβος.
Ο φόβος που τον αναγκάζει να ζει σκλαβωμένος. Ο λαός μας φοβάται το φόβο κι αυτό είναι το χειρότερο είδος φόβου. Δηλαδή, ο αβέβαιος παραλυτικός φόβος γιατί δεν γνωρίζει τι ακριβώς φοβάται. Κατά τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ, «το μόνο πράγμα που πρέπει να φοβόμαστε , είναι ο ίδιος ο φόβος, δηλαδή να μας σκιάζει(φοβίζει) η φοβέρα. Αυτό το είδος του φόβου, δεν εξαλείφεται , όσο θάρρος κι αν διαθέτομε.
Από τους αρχαίους, ο Θουκυδίδης είπε, «Ο λαός σώπαινε και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε ότι οι συνωμότες ήταν πολλοί».
Ο Αντισθένης, «Όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το αντιληφθεί». Τι είναι όμως ο φόβος; Είναι το δυσάρεστο συναίσθημα που προκαλεί η συνειδητοποίηση ή η φαντασίωση ενός κινδύνου που μπορεί να έρθει. Ο φόβος είναι ο φονιάς της λογικής και της ζωής. Το μόνο αντίδοτο είναι το θάρρος και γι’ αυτό ο Αίσωπος πίστευε πως «Καλύτερα να πεθάνεις μια φορά παρά να τρέμεις συνέχεια από το φόβο σου.»
Σήμερα τρέμουν από το φόβο τους οι πολίτες της χώρας μας που η φτώχια τσάκισε και δεν μπορούν ούτε να μιλήσουν ούτε να κάμουν οτιδήποτε. Μας συμβουλεύουν, αυτοί που μας φοβίζουν, να είμαστε δημιουργικοί για να ξεπεράσομε την κρίση.
Αλλά ο φόβος, η ανησυχία, η αβεβαιότητα που καθημερινά μας υποβάλλουν, μας κλειδώνουν τη δημιουργικότητα και μας αδρανοποιούν. Όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις σκόπιμα καλλιεργούν φανταστικούς και μελλοντικούς κινδύνους, μπλοκάροντας τη διαδικασία που θα πυροδοτήσει τον νου μας να αμφισβητήσει τον «μοναδικό δρόμο» της καταστροφής.
Το συναίσθημα του φόβου που μας έχουν καλλιεργήσει, το στήριξαν στην προπαγάνδα της απαξίωσης μας, (λαός άχρηστος και διεφθαρμένος κατά ΓΑΠ, Μέρκελ και γραφειοκράτες των Βρυξελών ). Έτσι μας δημιούργησαν αρνητικά συναισθήματα για τις δημιουργικές μας ικανότητες και τώρα μας καλούν να είμαστε δημιουργικοί.
Πώς όμως, όταν ο νους μας έχει σκοτιστεί από τον καθημερινό φόβο αν θα έχομε να φάμε αύριο, χωρίς στήριξη γιατί χάσαμε τον πολιτισμό μας και πολλές φορές αν θα χάσομε την ίδια τη ζωή μας.
Αφόρητο αίσθημα αυτολύπησης και φόβου, κρατά την επιχειρηματικότητα και τη δημιουργικότητα σε ύπνωση. Φόβος παντού. Προπαγανδίζεται ο φόβος των αριθμών και για όλα όσα μετρούνται και όταν λιγοστεύουν τρομάζουν. Ενώ για όσα δεν μετρούνται, αλλά προάγουν τον ανθρωπισμό και τον πολιτισμό και μας απομακρύνουν από την κτηνώδη ζωή δεν ακούγεται κουβέντα. Με την προπαγάνδα του φόβου, η αισιοδοξία μας πέφτει στο ναδίρ όσο ο φόβος ανεβαίνει στο ζενίθ.
Πολλές φορές όμως ο φοβισμένος άνθρωπος καταπνίγει μέσα του αβάσταχτο πόνο και καταχωνιάζει τα επιθετικά του συναισθήματα με ένα ψεύτικο χαμόγελο, με αβέβαιη την ώρα που αυτό θα μετατραπεί σε γκριμάτσα εκδίκησης. Μέχρι τότε θα ζούμε με τους φόβους μας: Το φόβο του απλήρωτου λογαριασμού, ή τον τρόμο του θερμοσίφωνα που αφήσαμε ανοιχτό και του λογαριασμού που θά’ρθει. Το φόβο, του δείχτη του χρηματιστηρίου, της εφορίας, του νέου κόψιμο της σύνταξης, του παραστρατήματος από τον μοναδικό δρόμο, της ανόδου στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε φοβόμαστε ότι δεν θα έχομε τι να δώσομε στους Αριστερούς, ενώ μας τα πήραν όλα οι Δεξιοί νεοφιλελεύθεροι, και, και, και.
Μέχρι τότε όσοι τα καταφέραμε να τακτοποιήσομε τις υποχρεώσεις μας κι αυτό τον μήνα, θα νιώθουμε βαθύτατα συγκινημένοι που πληρώσαμε τη δόση του ΕΝΦΙΑ και ανακουφισμένοι που καταφέραμε να ικανοποιήσομε τις προσδοκίες της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της Cosmote κλπ εταιρειών, των αγαπημένων και φιλικών Τραπεζών και των καρτών τους.
Μέχρι τότε θα είμαστε υπερήφανοι ως Έλληνες, γιατί καταφέραμε κι αυτό τον μήνα να φανούμε αντάξιοι της εμπιστοσύνης που μας δείχνουν οι αγορές, οι ξένοι πιστωτικοί οίκοι, η ΕΕ, και το γλυκύτατο ΔΝΤ.
Μέχρι τότε θα αισθανόμαστε εθνικά υπερήφανοι που δεν προδώσαμε την εμπιστοσύνη της δεσποσύνης φράου Μέρκελ, και του ευειδούς κυρίου Σόιμπλε.
Μέχρι τότε θα ελπίζομε, ζώντας με τον φόβο των υποχρεώσεων του επόμενου μήνα ότι θα τα καταφέρομε να νιώσομε την αξεπέραστη χαρά, να ζούμε χρωστώντας και ξεπληρώνοντας νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου