Αρχαία Ασίνη...
Η
Παναγίτσα στο Καστράκι. Κάθε Δεκαπενταύγουστο γίνεται λειτουργία εδώ
μέχρι αργά το βράδυ και μαζεύεται πάρα πολύς κόσμος να προσκυνήσει.
Ο φίλος μου και φίλος σας, ο αγαπητός μας Vad, γνωρίζοντας ότι το μέρος καταγωγής μου είναι το Τολό Αργολίδας κι έρχομαι εδώ αρκετά συχνά πλέον, μου ζήτησε φωτογραφίες από την Αρχαία Ασίνη. Έσπευσα να ικανοποιήσω την επιθυμία του με τον καλύτερο τρόπο...
Έτσι φίλε μου Vad, εκτός από τις φωτογραφίες του χώρου της Ασίνης σήμερα, σου έχω και φωτογραφίες της Ασίνης του χθες, από τις ανασκαφές τη δεκαετία του 1920!
Το υλικό είναι από ένα βιβλίο που τιτλοφορείται "Η ζωή γύρω από μια ανασκαφή" και το αγόρασε ο πατέρας μου από ένα μουσείο στο Ναύπλιο. Αντιγράφω από την εισαγωγή:
Το πρώτο ευρύ σουηδικό ανασκαφικό πρόγραμμα στην Ελλάδα έλαβε χώρα στη δεκαετία του 1920 στην αρχαία Ασίνη, σημερινό Καστράκι, που βρίσκεται στην Αργολίδα, κοντά στο Τολό, νοτιοανατολικά του Ναυπλίου.
..............
Η αρχαία Ασίνη προσδιορίζεται από ένα βραχώδες ακρωτήριο, που σήμερα ονομάζεται Καστράκι. Μια ομάδα Γάλλων είχε αρχίσει τις έρευνες εδώ, όταν, το 1920, επισκέφθηκε το μέρος ο Διάδοχος της Σουηδίας Γουσταύος Αδόλφος. Η ομορφιά του τοπίου τον προσέλκυσε. Οι Γάλλοι εγκατέλειψαν τις προσπάθειές τους, όταν άκουσαν πως ο Διάδοχος ενδιαφερόταν να ξεκινήσουν ανασκαφές από Σουηδούς. Συστάθηκε τότε στη Σουηδία μια επιτροπή με τον Διάδοχο πρόεδρό της. Ο Διάδοχος παρακολούθησε το πρόγραμμα των ανασκαφών από το 1922 που άρχισε, ως το 1930, που τελείωσε, και πήρε μέρος ο ίδιος για έξι εβδομάδες το φθινόπωρο του 1922. Με δική του μάλιστα παρέμβαση εκδόθηκε το 1938 η μελέτη των Ο. Frodin και A.W. Persson, Asine, Results of the swedish excavations 1920-1930. Ο Frodin και ο Persson ήταν οι διευθυντές των ανασκαφών. Ερεύνησαν όχι μόνο την Ακρόπολη και την ελαφρώς επικλινή βορειοπλαγιά της αλλά επίσης μέρος της νοτίου και της ανατολικής πλαγιάς του λόφου Μπαρμπούνα,απέναντι. Ανακάλυψαν περισσότερο ή λιγότερο συνεχή ίχνη ανθρώπινης παρουσίας από την πρώιμη εποχή του χαλκού ή την αρχή της τρίτης χιλιετηρίδας π.Χ ως την ύστερη αρχαιότητα, σχεδόν τον 4ο αιώνα μ.Χ. Η Ασίνη δεν υπήρξε ποτέ πολύ σημαντική τοποθεσία στην Αργολίδα, έπαιξε ομως σπουδαίο ρόλο στην ιστορία ως ασφαλές και καλά προστατευόμενο λιμάνι. Η στρατηγική της σπουδαιότητα μαρτυρείται από την τοποθεσία, οπου σήμερα διασώζονται κυρίως τα ελληνιστικά οχυρώματα. Στα οχυρώματα αυτά έγιναν προσθετικά έργα την περίοδο της τουρκοκρατίας και ξαναχρησιμοποιήθηκαν από τις ιταλικές κατοχικές δυνάμεις κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ανασκαφές στην Ασίνη ξανάρχισαν στη δεκαετία του 1970 από το Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών.
.............
Σεπτέμβρης 1998 Berit Wells
Εργασίες
δίπλα στα οχυρώματα έγιναν το 1922 και το 1926. Οι άντρες έσκαβαν κι
έκαναν μεταφορές με τις χειράμαξες, ενώ οι γυναίκες φτυάριζαν χώμα. Το
καλοχτισμένο τοίχος αριστερά υποστηρίζει τις σκάλες που ανεβαίνουν στην
Ακρόπολη από την ανατολική πλευρά.
'Αποψη
του αρχαίου λιμένος της Ασίνης από την Ακρόπολη, προς το λόφο
Μπαρμπούνα. Σε πρώτο πλάνο η επονομαζόμενη Κάτω Πόλη, όπου βρισκόταν η
κύρια τάφρος των ανασκαφών. Ο σημερινός πολυσύχναστος δρόμος δίπλα στη
θάλασσα ήταν τότε ένα ήσυχο μονοπάτι. (Η Παναγίτσα είναι η ίδια εκκλησία
που είδατε παραπάνω στη δική μου φωτογραφία)
Το
λιμάνι της Αρχαίας Ασίνης. Στο βάθος διακρίνεται το Τολό (Συγκρίνετε
αυτή τη φωτογραφία με την αντίστοιχη δική μου... 87 χρόνια μετά!
Ο Διάδοχος Γουσταύος Αδόλφος φτυαρίζει χώμα στην Κάτω Πόλη, κοντά στο ναό της Παναγίας, στη βόρεια πλαγιά της ακροπόλεως.
Μετά
από το πλύσιμο των οστράκων, οι αρχαιολόγοι τα μελετούσαν. Εδώ ο Einar
Gjerstad ανάμεσα σε κιβώτια με κεραμικά κοντά στην οικία των ανασκαφών,
στο λιμάνι της αρχαίας Ασίνης.
Άντρες
και αγόρια στον προμαχώνα της ανατολικής πλευράς του κυκλικού
οχυρώματος της ακροπόλεως το 1922. (Είναι ακριβώς στο σημείο της
τελευταίας δικής μου φωτογραφίας, εκεί που συναντήσαμε την κυρία με τα
λουλούδια!)
Vad,
σ'ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να παρουσιάσω το Καστράκι και
την ιστορία του. Ένα μέρος που έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα, γιατί
εκτός από πατρίδα μου, είναι και ο τόπος που συχνά αναφέρω στο βιβλίο
μου ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ... Το Καστράκι, όπου πήγαιναν ο Λουκάς με τη Λένα κι
εκείνος της περιέγραφε τα πάντα, αφού ήταν τα μάτια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου