Πολύ συζήτηση γίνεται για το ποιός γράφει τα βιβλία ιστορίας των παιδιών μας. Η απάντηση είναι «οι κομμουνιστές», αδιάφορο αν ανήκουν στην κόκκινη, ροζ ή γαλάζια φράξια. Το τι γνώσεις ιστορίας έχουν αυτοί που γράφουν τα βιβλία είναι κάτι που θα το δείξουμε αμέσως μετά με ένα ηχηρό παράδειγμα.
Σήμερα 28η Οκτωβρίου τα κόμματα βγάζουν τα δελτία Τύπου τους. Ένα τέτοιο δελτίο Τύπου ήταν και το «σεντόνι» του ΚΚ€, όπου αναλυόταν η θέαση του συγκεκριμένου κόμματος για τα γεγονότα της εν λόγω Εθνικής Επετείου, από το οποίο σας παραθέτουμε ένα απόσπασμα:
«Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φυλακισμένοι και εξόριστοι από τη μεταξική δικτατορία κομμουνιστές ζήτησαν να σταλούν στο Μέτωπο, κάτι που αρνήθηκε η δικτατορία Μεταξά, ενώ στη συνέχεια παρέδωσε τους κρατούμενους στους κατακτητές, ανάμεσά τους και τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκο Ζαχαριάδη, που τον έκλεισαν στο Νταχάου.»
Πραγματικά… συγκλονιστικό. Οι «φασίστες» του Μεταξά κράτησαν στην φυλακή τους «Αγωνιστές του ΚΚ€» και ακολούθως τους παρέδωσαν στους γερμανούς! Είναι να φρίττει κανείς με αυτή τη βαθύτατη… αδικία κατά του «κόμματος του Λαού» από τους φασίστες.
Το μόνο πρόβλημα στην συγκεκριμένη παραμύθα είναι ότι ο Μεταξάς είχε πεθάνει ήδη από τις 29 Ιανουαρίου του 1941, δηλαδή 2 μήνες πριν την έναρξη της γερμανικής επιθέσεως στην Ελλάδα, η οποία άρχισε στις 6 Απριλίου του 1941. Ακόμα και ο διάδοχος του Μεταξά, Κορυζής, είχε πεθάνει πριν λάβουν χώρα τα γεγονότα στα οποία αναφέρεται το δελτίο Τύπου του ΚΚ€.
Παραδόθηκαν, όμως, οι κομμουνιστές στους κατακτητές; Και πάλι, η απάντηση είναι όχι, αφού πολλοί εξ αυτών είτε ήταν βούλγαροι, είτε δήλωσαν βούλγαροι και απελευθερώθηκαν, γεγονός που σαφώς δείχνει πόσο Έλληνες αισθάνονται οι κομμουνιστές. Αυτό, μάλιστα, έγινε ύστερα από παρέμβαση της Βουλγαρίας, που ήταν με το πλευρό των Γερμανών στον πόλεμο. Άλλοι έμειναν στις φυλακές της Ακροναυπλίας μέχρι την λήξη του πολέμου και όσοι παραδόθηκαν στους γερμανούς μεταφέρθηκαν απλώς σε άλλες φυλακές.
Γιατί, όμως, ο Μεταξάς δεν ήθελε τους κομμουνιστές στο Μέτωπο; Γιατί δεν άφησε αυτούς τους «αγνούς αγωνιστές» να… προσφέρουν στον τόπο; Για τον ίδιο λόγο που κανείς δεν θέλει «φίδια στον κόρφο του». Δεν είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η διαλυτική δράση των κομμουνιστών στην Μικρασία ήταν ένας από τους λόγους κατάρρευσης του μετώπου και ακόμα λιγότερα χρόνια από τότε που ο Ριζοσπάστης ευθαρσώς ομολογούσε την χαρά των κομμουνιστών για την «αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία».
Επιπλέον των παραπάνω, έως τον Ιούνιο του 1941 η Γερμανία και η ΕΣΣΔ ήταν σύμμαχες χώρες, συνεπώς οι κομμουνιστές ήταν πράκτορες του επιτιθέμενου γερμανικού στρατού, συνεπώς ακόμα και να μην είχε προηγηθεί τίποτα δεν θα μπορούσε κανείς να τους εμπιστευτεί μία τιμητική θέση στο μέτωπο, ούτε καν μια θέση στην κοινωνία, από όπου και θα ασκούσαν και πάλι διαλυτικό έργο.
Αυτά τα ολίγα για να μην νομίζουν ότι όλοι τρώνε κουτόχορτο και «τιμούν τους Αγώνες της Αριστεράς», όπως οι υποτακτικοί των κομμουνιστών, νεοδημοκράτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου