Ανοξείδωτο

Ο Μανωλιός από τα Σφακιά ακολουθούσε το Δήμαρχο που ήταν και κουμπάρος του στα πανηγύρια. Σε ένα πανηγύρι που είχαν πάει του λέει ο Δήμαρχος: 
- "Εσύ Μανωλιό που ξέρεις καλές μαντινάδες δε μας λες καμία να περάσει η ώρα;" 
Λέει λοιπόν ο Μανωλιός: 
- "Αν είστε πέντε φύγετε κι αν είστε δέκα ελάτε το κριτικό μαχαίρι μου κανένα δε φοβάται, ανοξείδωτο!" 
Μετά από μια δυο εβδομάδες σε ένα άλλο πανηγύρι του ζητάει ο δήμαρχος να πει ξανά μαντινάδα. Λέει λοιπόν ο Μανωλιός: 
- "Αν είστε πέντε φύγετε κι αν είστε δέκα ελάτε το κριτικό μαχαίρι μου κανένα δε φοβάται, ανοξείδωτο!" 
Σε κάθε πανηγύρι ο Μανωλιός έλεγε αυτή τη μαντινάδα. Μια μέρα λοιπόν αγανακτησμένος ο δήμαρχος του λέει: 
- "Καλά ρε Μανωλιό όλα τα αλλά, αλλά το ανοξείδωτο στο τέλος που κολλάει;" 
- "Κατέχω εγώ ρε σύντεκνε. Ετσά το γράφει πάνω η μαχαίρα μου!" 

Κατέχω= ξέρω 
σύντεκνε= κουμπάρε 
Ετσά= έτσι