Η παρουσία και η δράση του ήταν καθοριστικές σε κρίσιμες στιγμές της. Διακρινόταν για την τόλμη αλλά και την σύνεση και την ευφυΐα του, χαρίσματα που τον ανέδειξαν σε ηγετική μορφή του Αγώνα. Λόγω αυτών των χαρισμάτων του από νεαρή ηλικία επονομάσθηκε «Γέρος του Μοριά».
Από νωρίς ξεχώρισε για την γενναιότητά του και τις πολεμικές του ικανότητες. Στο Σώμα του Πελοποννήσιου κλέφτη Ζαχαριά έγινε σύντομα πρωτοπαλίκαρο. Στην συνέχεια οργάνωσε δικό του Σώμα με το οποίο ανέπτυξε εξαιρετική δράση και έγινε στόχος των τούρκων, οι οποίοι τον θεωρούσαν τόσο επικίνδυνο, που έβγαλαν φιρμάνι καταδικάζοντάς τον σε θάνατο το 1802.
Από το 1810 υπηρέτησε στο ελληνικό στρατιωτικό σώμα του αγγλικού στρατού στην Ζάκυνθο, όπου γρήγορα διακρίθηκε για τη δράση του εναντίον των Γάλλων και έφτασε στο βαθμό του ταγματάρχη. Η θητεία του αυτή του δίδαξε πολλά για την στρατιωτική τέχνη, τα οποία και εφάρμοσε αργότερα στον Αγώνα.
Το στρατηγικό του μυαλό, η διορατικότητα και το θάρρος του χάρισαν στην επανάσταση πολλές επιτυχίες, οι οποίες τον ανέδειξαν σε αρχιστράτηγο της Πελοποννήσου. Συχνά εφάρμοζε την τακτική του ανταρτοπόλεμου (όπως στην περίπτωση του Ιμπραήμ), ιδιαίτερα όταν ο εχθρός είχε πολυάριθμο στράτευμα, με ιδιαίτερη επιτυχία. Με δεδομένα τα παραπάνω δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι θεωρείται ο στρατηγικός νους της εθνεγερσίας.
Εκτός από τα αναμφισβήτητα ηγετικά και στρατηγικά προσόντα του, ήταν ανιδιοτελής και αμνησίκακος, φιλότιμος και υπερήφανος, με μια αγνή καρδιά γεμάτη από απέραντη αγάπη για την πατρίδα.
Δεν είναι τυχαίο ότι, όταν αναφερόμαστε στην επανάσταση του 1821, το πρώτο όνομα που έρχεται στο μυαλό όλων είναι αυτό του Γέρου του Μοριά.
Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά
κι ο ήλιος στα λαγκάδια
έτσι λάμπει κι η κλεφτουριά, οι Kολοκοτρωναίοι
π’ αυτοί δεν καταδέχουνται τη γης να την πατήσουν.
Kαβάλα παν στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε,
καβάλα παίρν’ αντίδωρο απ’ του παπά το χέρι.
Φλωριά ρίχνουν στην Παναγιά,
φλωριά ρίχνουν στους άγιους
και στον αφέντη το Xριστό
ρίχνουνε τ’ άρματά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου