«Ήταν ένα παλικάρι που ήταν πολύ πιστό, είχε όμως έναν πατέρα άπιστο και η στεναχώρια του ήταν πολύ μεγάλη. Έκανε πολύ προσευχή, για να του δώσει ο Θεός μετάνοια.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο πατέρας του αρρώστησε βαριά και τον πήγε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός στην Αθήνα.
Εκεί προσπάθησε πάλι με κάθε τρόπο να τον πείσει να εξομολογηθεί, αλλά μάταια.
Συνέχισε την προσευχή…
Μέσα στο νοσοκομείο, ενώ γινόταν οι εξετάσεις, πεθαίνει ο πατέρας του!
Πάνε οι νοσοκόμες, οι γιατροί, επιβεβαιώνουν τον θάνατό του και δίνουν εντολή να τον κατεβάσουν στον νεκροθάλαμο.
Το παλικάρι όμως συνέχιζε την προσευχή του σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. «ΘΕΕ ΜΟΥ ΔΙΝΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ…», έλεγε ασταμάτητα.
Και τότε συνέβη το θαύμα. Δεν πρόφτασαν να κατεβάσουν κάτω τον νεκρό και επανήλθε στη ζωή!
Κατάλαβες τι έγινε;
Έζησε αυτός ο άνθρωπος άλλα τρία χρόνια και έφυγε με πλήρη μετάνοια.
Αυτό κάνει η δύναμη της πίστης και της προσευχής!»
(Ο ασκητής της Παναγούδας, π. Δ. Τάτση, 105)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου