Νοσεί βαρύτατα το ΕΣΥ

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου - Σχολιογράφου)

Ότι νοσεί - βαρέως πάσχουσα είναι - η Υγεία (= το Σύστημα Υγείας) μας είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες.

Aκόμη και σε περιόδους παχέων (οικονομικών) αγελάδων υπήρχαν ελλείψεις: χρημάτων - μηχανημάτων, προσωπικού. (Εξαιτίας χρηστής / αμέμπτου διαχείρησης).

Περισσεύουν οι άνεργοι νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό ... εκτός Νοσοκομείων:

Στις καφετέριες και -κυρίως - στα Βουλευτικά / Πολιτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας.

Όλοι απορούσαμε (Σ.Σ οι αφελείς περισσότερο): Μα γιατί δεν προσλαμβάνουν ανθρώπους που κάθονται, ενώ, ταυτόχρονα, πλεονάζουν άλλοι, αλλού σε σημείο που να μην υπάρχουν καρέκλες να....

καθήσουν, πχ:

Στα γραφεία των Πολιτευτών, Βουλευτών, Υπουργών, Δήμων, ΔΕΚΟ, στη Βουλή κ.ο.κ;

"Θα, θα, θα .......αυξηθούν τα κοντύλια" ήταν η ανέξοδη, απάντηση.                         

Οι δεκαετίες περνούσαν. Η οικονομία χειροτέρευε.  Τα προβλήματα διογκώνονταν.

Οι διαμαρτυρίες πλήθαιναν.

Η "Υγεία" βρέθηκε  διασωληνομένη στους .... διαδρόμους (!...) των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων (επειδή δεν λειτουργούσαν - ελλείψει προσωπικού, μηχανημάτων, υποδομής, οι μονάδες εντατικής θεραπείας = ΜΕΘ. Ή υπολειτουργούσαν οι ελάχιστες που απόμειναν!....).

Ακούγεται ήδη ο επιθανάτιος ρόγχος του ΕΣΥ.

Ευτυχώς το Ελληνικό δαιμόνιο - ως "από  μηχανής Θεός" (Μηχανόβιος Θεός) - επενεργεί διασωστικά, ευρηματικά, ευεργετικά ως εξής:

- Υποχρεώνονται οι συγγενείς των ασθενών να φέρνουν, από το σπίτι τους: οινόπνευμα, γάζες, χαρτί καθαριότητας, μαξιλαροθήκες, κουζινικά, ξηρά τροφή, ορούς, σύριγγες, νάρθηκες, κ.α είδη οικιακής χρήσης.

- Διανυκτερεύουν - όσοι δεν έχουν χρήματα για αποκλειστικές - εναλλάξ οι άμεσοι πρώτου ή δευτέρου βαθμού συγγενείς.

- Στους διαδρόμους ηλικιωμένοι, ανήμποροι συνοδοί μετακινούν με κόπο, το καροτσάκι του προσφιλούς τους ασθενή, φακέλους, καθώς και "φακελάκια" γνωριμίας.

- Πηγαινοέρχονται με ουρά, κόπρανα, εμέσματα αηδίας (δικά τους) , ακτινογραφίες  στα γραφεία και στα εργαστήρια.

-Στρώνουν, ξεστρώνουν, περιποιούνται οι φίλοι και δικοί τους τον άρρωστο. Γιατί δεν υπάρχει  προσωπικό. Ποτέ δεν υπήρχε !!!

- Σοφάδες πέφτουν. Κατσαρίδες εκπαιδευόμενες  παρακολουθούν εγχειρήσεις στα χειρουργεία.  Γάντια δεν διατίθενται.  A/C δεν δουλεύουν. Συντήρηση δεν γίνεται.

- Τελευταία, δεν λειτουργεί τμήμα (στοιχειώδους) υποδοχής, ασθενών, αξιολόγησης περιστατικών, κατανομής και κατεύθυνσης στα οικεία τμήματα.

Αναπληρώνεται όμως - ιδίως σε μεγάλα Κρατικά Νοσοκομεία - από .... παρεμφερή επαγγέλματα: Υδραυλικούς- με κάβουρες,- Ηλεκτρολόγους - με καλώδια-, Κηπουρούς - με τσάπες- Καθαρίστριες - με σφουγγαρίστρες.

Αθάνατη Ελλάδα.

Ποτέ δεν πεθαίνεις. Η Υγεία / ΕΣΥ όμως;

ΥΓ Υποθέτω πως το επόμενο στάδιο θα παρουσιάσει ιδιαίτερο (από πρακτικής πλευράς / αμεσότητας) ενδιαφέρον:

      Τον ρόλο του χαμογελαστού φιλόξενου οικοδεσπότη θα αναλάβουν καλοντυμένοι, γαντοφορεμένοι υπάλληλοι - εκπρόσωποι των (συνεργαζόμενων) γραφείων τελετών!........

Ίνα πληρωθεί - δικαιωθεί:

α. Το - πολιτικώς - λεχθέν: " Ο αγώνας (εξυγίανσης του ΕΣΥ) τώρα δικαιώνεται".

β. Το - θρησκευτικώς - ρηθέν: "Αιωνία αυτού (του ΕΣΥ) η μνήμη".

(Δύσκολο πάντως, χωρίς υγεία, να ζούμε ώστε να το θυμόμαστε).