Για διορθωτικές κινήσεις τον Ιανουάριο μίλησε ο Βαγγέλης
Μαρινάκης μετά το τέλος του ματς με την Μάλμε και εννοούσε μεταγραφές
ποδοσφαιριστών και όχι προπονητών.
Το ξεκαθαρίζω διότι συνεχίζονται να λέγονται διάφορα δεξιά και αριστερά για τον Μίτσελ.
Σαφώς ο Ισπανός βρέθηκε σε δύσκολη θέση και ίσως να είναι ακόμα, όμως η καλή εμφάνιση και το μεγάλο σκορ επί των Σουηδών υποχρεώνει τον πρόεδρο του Ολυμπιακού να επιμείνει στον προπονητή και να ασχοληθεί αποκλειστικά με την απόκτηση κάποιων παικτών που θα βοηθήσουν την ομάδα να συνέρθει και να κάνει την αντεπίθεσή της στο πρωτάθλημα.
Ο πρώτος στόχος είναι ένα καλό σέντερ μπακ. Αν υπολογίσουμε ότι ο Σιόβας θα είναι ο αντικαταστάτης του Αμπιντάλ, που φεύγει για μόνιμη εγκατάσταση στην Βαρκελώνη, τότε ο παίκτης που θα έρθει θα παίξει αντί του Μποτία που είναι φιλότιμος, μαχητικός, αλλά λίγος για το επίπεδο της ομάδας.
Για εμένα προσωπικά χρειάζονται δύο σέντερ μπακ, διότι ο Σιόβας δεν είναι 100% έτοιμος, συν ότι κανένας δεν μπορεί να ξέρει τι θα γίνει σε περίπτωση ενός νέου τραυματισμού στην άμυνα.
Το θέμα είναι να αποκτηθεί έστω ένας παίκτης και σε πρώτη φάση αναφέρομαι σε δεξιοπόδαρο κεντρικό αμυντικό.
Ο Μίτσελ θέλει και έναν ακραίο, διότι ο Ντοσεβί, ο Ντουρμάζ και ο Γκαζαριάν δεν έπεισαν, ενω ο Αφελάι είναι ένας ιδιαίτερος παίκτης με δυνατότητες, αλλά αστάθεια στην απόδοσή του.
Το ιδανικό για τους ερυθρόλευκους θα ήταν να έπαιρναν και έναν επιθετικό, ένα κλασικό στράικερ. Αν ο Μήτρογλου ήταν καλά ο προπονητής θα αισθανόταν μια χαρά.
Τώρα, όμως, ο Ισπανός είναι προβληματισμένος. Περιμένει τον Μήτρογλου να συνέρθει και θέλει να πιστεύει οτι ο Έλληνας κυνηγός θα ανέβει ψυχολογικά μετά το γκολ επί της Μάλμε.
Πιθανόν στον Ολυμπιακό να περιμένουν λίγο ακόμα, ενώ υπάρχει σε εκκρεμότητα και η περίπτωση του Πουλίδο.
Το καλό για τους Πειραιώτες είναι ότι έχουν χρόνο να ασχοληθούν με το Γιουρόπα Λιγκ και τώρα θα ρίξουν το βάρος τους στο πρωτάθλημα που αναμένεται να γίνει μεγάλη μάχη με τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό.
Η αποστολή του Ολυμπιακού δεν θα είναι εύκολη, διότι στην Ελλάδα τον παίζουν διαφορετικά από την Ευρώπη και θέλει μεγάλη προσπάθεια και εναλλακτικές λύσεις από τον προπονητή.
Άλλο το Τσάμπιονς Λιγκ που είσαι σφιχτός και βγαίνεις στην κόντρα και διαφορετικό το πρωτάθλημα που όλες οι ομάδες κλείνονται πίσω.
Αυτό, άλλωστε, δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο Ολυμπιακός ήταν μαθημένος χρόνια να διασπά πολυπρόσωπες και οργανωμένες άμυνες.
Τώρα ζορίζεται διότι το ρόστερ του δεν είναι το κατάλληλο, συν ότι ο Μίτσελ κάνει λάθη και στερείται φρέσκων ιδεών για να δοκιμάζει κι άλλα σχήματα και τακτικές.
Για παράδειγμα καλό είναι το 4-2-3-1 η, 4-4-1-1, όμως κάποιες φορές ίσως βοηθήσουν την ομάδα δύο παίκτες μέσα στην αντίπαλη περιοχή και περισσότερη ενίσχυση στα άκρα.
Ακόμα κι αν αναγκαστεί να δώσει επιθετικές οδηγίες στους Μαζουακού, Ομάρ, αλλά ταυτόχρονα να φροντίσει να καλύψει τα κενά τους στην άμυνα με τα σέντερ χαφ.
Το ξεκαθαρίζω διότι συνεχίζονται να λέγονται διάφορα δεξιά και αριστερά για τον Μίτσελ.
Σαφώς ο Ισπανός βρέθηκε σε δύσκολη θέση και ίσως να είναι ακόμα, όμως η καλή εμφάνιση και το μεγάλο σκορ επί των Σουηδών υποχρεώνει τον πρόεδρο του Ολυμπιακού να επιμείνει στον προπονητή και να ασχοληθεί αποκλειστικά με την απόκτηση κάποιων παικτών που θα βοηθήσουν την ομάδα να συνέρθει και να κάνει την αντεπίθεσή της στο πρωτάθλημα.
Ο πρώτος στόχος είναι ένα καλό σέντερ μπακ. Αν υπολογίσουμε ότι ο Σιόβας θα είναι ο αντικαταστάτης του Αμπιντάλ, που φεύγει για μόνιμη εγκατάσταση στην Βαρκελώνη, τότε ο παίκτης που θα έρθει θα παίξει αντί του Μποτία που είναι φιλότιμος, μαχητικός, αλλά λίγος για το επίπεδο της ομάδας.
Για εμένα προσωπικά χρειάζονται δύο σέντερ μπακ, διότι ο Σιόβας δεν είναι 100% έτοιμος, συν ότι κανένας δεν μπορεί να ξέρει τι θα γίνει σε περίπτωση ενός νέου τραυματισμού στην άμυνα.
Το θέμα είναι να αποκτηθεί έστω ένας παίκτης και σε πρώτη φάση αναφέρομαι σε δεξιοπόδαρο κεντρικό αμυντικό.
Ο Μίτσελ θέλει και έναν ακραίο, διότι ο Ντοσεβί, ο Ντουρμάζ και ο Γκαζαριάν δεν έπεισαν, ενω ο Αφελάι είναι ένας ιδιαίτερος παίκτης με δυνατότητες, αλλά αστάθεια στην απόδοσή του.
Το ιδανικό για τους ερυθρόλευκους θα ήταν να έπαιρναν και έναν επιθετικό, ένα κλασικό στράικερ. Αν ο Μήτρογλου ήταν καλά ο προπονητής θα αισθανόταν μια χαρά.
Τώρα, όμως, ο Ισπανός είναι προβληματισμένος. Περιμένει τον Μήτρογλου να συνέρθει και θέλει να πιστεύει οτι ο Έλληνας κυνηγός θα ανέβει ψυχολογικά μετά το γκολ επί της Μάλμε.
Πιθανόν στον Ολυμπιακό να περιμένουν λίγο ακόμα, ενώ υπάρχει σε εκκρεμότητα και η περίπτωση του Πουλίδο.
Το καλό για τους Πειραιώτες είναι ότι έχουν χρόνο να ασχοληθούν με το Γιουρόπα Λιγκ και τώρα θα ρίξουν το βάρος τους στο πρωτάθλημα που αναμένεται να γίνει μεγάλη μάχη με τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό.
Η αποστολή του Ολυμπιακού δεν θα είναι εύκολη, διότι στην Ελλάδα τον παίζουν διαφορετικά από την Ευρώπη και θέλει μεγάλη προσπάθεια και εναλλακτικές λύσεις από τον προπονητή.
Άλλο το Τσάμπιονς Λιγκ που είσαι σφιχτός και βγαίνεις στην κόντρα και διαφορετικό το πρωτάθλημα που όλες οι ομάδες κλείνονται πίσω.
Αυτό, άλλωστε, δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο Ολυμπιακός ήταν μαθημένος χρόνια να διασπά πολυπρόσωπες και οργανωμένες άμυνες.
Τώρα ζορίζεται διότι το ρόστερ του δεν είναι το κατάλληλο, συν ότι ο Μίτσελ κάνει λάθη και στερείται φρέσκων ιδεών για να δοκιμάζει κι άλλα σχήματα και τακτικές.
Για παράδειγμα καλό είναι το 4-2-3-1 η, 4-4-1-1, όμως κάποιες φορές ίσως βοηθήσουν την ομάδα δύο παίκτες μέσα στην αντίπαλη περιοχή και περισσότερη ενίσχυση στα άκρα.
Ακόμα κι αν αναγκαστεί να δώσει επιθετικές οδηγίες στους Μαζουακού, Ομάρ, αλλά ταυτόχρονα να φροντίσει να καλύψει τα κενά τους στην άμυνα με τα σέντερ χαφ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου