Σὰν σήμερα τὸ 305, μαρτύρησε ὁ Ἅγίος Δημήτριος, πολιοῦχος τῆς Θεσσαλονίκης.

Ὁ Δημήτριος, γόνος ἀριστοκρατικῆς οἰκογενείας τῆς Θεσσαλονίκης, ἀνελίχθηκε στὶς βαθμίδες τοῦ Ρωμαϊκοῦ στρατοῦ μὲ ἀποτέλεσμα σὲ ἡλικία 22 ἐτῶν νὰ φέρῃ τὸ βαθμὸ τοῦ χιλιάρχου. Ἡ κυρίαρχη ἄποψη τοῦ 20οῦ αἰώνα ἦταν ὅτι οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ὑπῆρξαν εἰρηνιστές καὶ ὅτι ἔκριναν τὸ θρήσκευμά τους ἁπολύτως ἀσυμβίβαστο μὲ τὴ στρατιωτικὴ ἰδιότητα.
Ἡ ἐντύπωση αὐτή δημιουργήθηκε καθὼς οἱ ἱστορικοί καὶ οἱ θεολόγοι, ἐπικέντρωναν τὴν προσοχὴ τους μόνο σὲ ἔργα «εἰρηνιστῶν» Χριστιανῶν συγγραφέων· τοῦ Ὡριγένη, τοῦ Τετρυλλιανοῦ, τοῦ Ἱππολύτου καὶ τοῦ Λακταντίου, καὶ σὲ ὁρισμένες μόνο πράξεις τῶν στρατιωτῶν μαρτύρων.

Τὴν ὕπαρξη χριστιανῶν στρατιωτῶν πιστοποιοῦν ἐπιτύμβιες στῆλες οἱ ὁποῖες ἀποκαλύπτουν ὅτι πολλοὶ χριστιανοὶ στρατιῶτες ἦταν ἰκανοποιημένοι ἀπό τὴν ἐπαγγελματική τους ἐπιλογή καὶ ὅτι οἱ χριστιανικὲς οἰκογένειες δήλωναν ὑπερήφανες διότι ὁρισμένα μέλη τους εἶχαν συχνὰ πολυετὴ σταδιοδρομία στὸν Ρωμαϊκὸ Στρατὸ ἤ εἶχαν διακριθεῖ στὰ πεδία τῶν μαχῶν.