Απίστευτη πρόβλεψη της φορολογικής νομοθεσίας:
Κινητά, αυτοκίνητα και άλλες παροχές σε είδος που έχουν δοθεί από τις
επιχειρήσεις στους υπαλλήλους για να ανταποκρίνονται στις επαγγελματικές
τους υποχρεώσεις, θα φορολογούνται ως …εισόδημα των εργαζομένων. Ο
καινούργιος φορολογικός νόμος προβλέπει ότι η διάταξη ισχύει από την
1/1/2014 ενώ από την πρωτοχρονιά προβλέπεται ότι θα επιβάλλεται και
…παρακράτηση από τον μισθό.
Η διάταξη του νόμου είναι σαφέστατη: «οποιεσδήποτε παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό πρόσωπο αυτού συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημά του στην αγοραία αξία τους, εφόσον η συνολική αξία των παροχών σε είδος υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά φορολογικό έτος».
Όμως, πώς ακριβώς θα φορολογηθούν αυτές οι παροχές; Εδώ και έναν χρόνο, το υπουργείο Οικονομικών …ξεσκονίζει την εγκύκλιο που πρέπει να εκδώσει προκειμένου να δώσει τις απαραίτητες διευκρινήσεις στην αγορά και ακόμη δεν τα έχει καταφέρει. Η διάταξη του νόμου είναι γενικόλογη και αφήνει περιθώρια ερμηνειών. Ένα κινητό που δίνεται σε έναν πωλητή είναι παροχή σε είδος; Τα κουπόνια για αγορές σε σουπερ μάρκετ θα φορολογούνται ως εισόδημα; Οι συναλλαγές με τις κάρτες που δίδονται στα στελέχη;
Φανταστείτε ότι ένας πωλητής κάνει λογαριασμούς 600 ευρώ τον χρόνο (ή 50 ευρώ τον μήνα) μέσω του κινητού του. Αυτό το ποσό, βάσει του νόμου, θα προστεθεί στο υπόλοιπο εισόδημα και θα φορολογηθεί ως εξής:
Με συντελεστή 22% αν το εισόδημα φτάνει μέχρι τις 22.000 ευρώ τον χρόνο
Με συντελεστή 32% αν το υπόλοιπο εισόδημα κυμαίνεται από 22.000 έως 42.000 ευρώ
Με συντελεστή 42% αν το εισόδημα ξεπερνά τις 42.000 ευρώ.
Και η επιβάρυνση δεν σταματά εδώ. Υπάρχει και η εισφορά αλληλεγγύης η οποία θα επιβληθεί οπωσδήποτε στα εισοδήματα του 2014 καθώς η όποια μείωση κάνει η κυβέρνηση, θα ισχύσει από το νέο έτος. Μάλιστα με την εισφορά αλληλεγγύης τα πράγματα είναι πολύ περίεργα καθώς μόνο εξαιτίας της προσθήκης του εισοδήματος από το κινητό, μπορεί ο εργαζόμενος να αλλάξει κλιμάκιο και να βρεθεί να πληρώνει περισσότερα για το σύνολο των εισοδημάτων του.
Να και το τι ορίζει το περίφημο άρθρο 13. Αναμένουμε τις διευκρινήσεις από το υπουργείο Οικονομικών
«Η αγοραία αξία της παραχώρησης ενός οχήματος σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ενός φορολογικού έτους, υπολογίζεται σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) του κόστους του οχήματος που εγγράφεται ως δαπάνη στα βιβλία του εργοδότη με τη μορφή της απόσβεσης περιλαμβανομένων των τελών κυκλοφορίας, επισκευών, συντηρήσεων, καθώς και του σχετικού χρηματοδοτικού κόστους που αντιστοιχεί στην αγορά του οχήματος ή του μισθώματος. Σε περίπτωση που το κόστος είναι μηδενικό, η αγοραία αξία της παραχώρησης ορίζεται σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) της μέσης δαπάνης ή απόσβεσης κατά τα τελευταία τρία (3) έτη».
«Οι παροχές σε είδος με τη μορφή δανείου, προς εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας και αποτιμώνται με βάση το ποσό της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ των τόκων που θα κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του ημερολογιακού μήνα κατά τον οποίο έλαβε την παροχή, εάν το επιτόκιο υπολογισμού των τόκων ήταν το μέσο επιτόκιο αγοράς, του οποίου η μέθοδος υπολογισμού ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, κατά τον ίδιο μήνα και των τόκων που τυχόν κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του εν λόγω ημερολογιακού μήνα. Σε περίπτωση που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου, το σύνολο του αρχικού κεφαλαίου λογίζεται ως παροχή σε είδος. Η προκαταβολή μισθού άνω των τριών (3) μηνών θεωρείται δάνειο»
«Η αγοραία αξία των παροχών σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα με τη μορφή δικαιωμάτων προαίρεσης απόκτησης μετοχών προσδιορίζεται κατά το χρόνο άσκησης του δικαιώματος προαίρεσης ή μεταβίβασής του και ανεξαρτήτως εάν συνεχίζει να ισχύει η εργασιακή σχέση. Η αγοραία αξία άσκησης δικαιώματος είναι η τιμή κλεισίματος της μετοχής στο χρηματιστήριο μειωμένη κατά την τιμή διάθεσης του δικαιώματος».
«Η αγοραία αξία της παραχώρησης κατοικίας σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ενός φορολογικού έτους, αποτιμάται στο ποσό του μισθώματος που καταβάλλει η επιχείρηση ή σε περίπτωση ιδιόκτητης κατοικίας σε ποσοστό τρία τοις εκατό (3%) επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου».
Η διάταξη του νόμου είναι σαφέστατη: «οποιεσδήποτε παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό πρόσωπο αυτού συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημά του στην αγοραία αξία τους, εφόσον η συνολική αξία των παροχών σε είδος υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά φορολογικό έτος».
Όμως, πώς ακριβώς θα φορολογηθούν αυτές οι παροχές; Εδώ και έναν χρόνο, το υπουργείο Οικονομικών …ξεσκονίζει την εγκύκλιο που πρέπει να εκδώσει προκειμένου να δώσει τις απαραίτητες διευκρινήσεις στην αγορά και ακόμη δεν τα έχει καταφέρει. Η διάταξη του νόμου είναι γενικόλογη και αφήνει περιθώρια ερμηνειών. Ένα κινητό που δίνεται σε έναν πωλητή είναι παροχή σε είδος; Τα κουπόνια για αγορές σε σουπερ μάρκετ θα φορολογούνται ως εισόδημα; Οι συναλλαγές με τις κάρτες που δίδονται στα στελέχη;
Φανταστείτε ότι ένας πωλητής κάνει λογαριασμούς 600 ευρώ τον χρόνο (ή 50 ευρώ τον μήνα) μέσω του κινητού του. Αυτό το ποσό, βάσει του νόμου, θα προστεθεί στο υπόλοιπο εισόδημα και θα φορολογηθεί ως εξής:
Με συντελεστή 22% αν το εισόδημα φτάνει μέχρι τις 22.000 ευρώ τον χρόνο
Με συντελεστή 32% αν το υπόλοιπο εισόδημα κυμαίνεται από 22.000 έως 42.000 ευρώ
Με συντελεστή 42% αν το εισόδημα ξεπερνά τις 42.000 ευρώ.
Και η επιβάρυνση δεν σταματά εδώ. Υπάρχει και η εισφορά αλληλεγγύης η οποία θα επιβληθεί οπωσδήποτε στα εισοδήματα του 2014 καθώς η όποια μείωση κάνει η κυβέρνηση, θα ισχύσει από το νέο έτος. Μάλιστα με την εισφορά αλληλεγγύης τα πράγματα είναι πολύ περίεργα καθώς μόνο εξαιτίας της προσθήκης του εισοδήματος από το κινητό, μπορεί ο εργαζόμενος να αλλάξει κλιμάκιο και να βρεθεί να πληρώνει περισσότερα για το σύνολο των εισοδημάτων του.
Να και το τι ορίζει το περίφημο άρθρο 13. Αναμένουμε τις διευκρινήσεις από το υπουργείο Οικονομικών
«Η αγοραία αξία της παραχώρησης ενός οχήματος σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ενός φορολογικού έτους, υπολογίζεται σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) του κόστους του οχήματος που εγγράφεται ως δαπάνη στα βιβλία του εργοδότη με τη μορφή της απόσβεσης περιλαμβανομένων των τελών κυκλοφορίας, επισκευών, συντηρήσεων, καθώς και του σχετικού χρηματοδοτικού κόστους που αντιστοιχεί στην αγορά του οχήματος ή του μισθώματος. Σε περίπτωση που το κόστος είναι μηδενικό, η αγοραία αξία της παραχώρησης ορίζεται σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) της μέσης δαπάνης ή απόσβεσης κατά τα τελευταία τρία (3) έτη».
«Οι παροχές σε είδος με τη μορφή δανείου, προς εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας και αποτιμώνται με βάση το ποσό της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ των τόκων που θα κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του ημερολογιακού μήνα κατά τον οποίο έλαβε την παροχή, εάν το επιτόκιο υπολογισμού των τόκων ήταν το μέσο επιτόκιο αγοράς, του οποίου η μέθοδος υπολογισμού ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, κατά τον ίδιο μήνα και των τόκων που τυχόν κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του εν λόγω ημερολογιακού μήνα. Σε περίπτωση που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου, το σύνολο του αρχικού κεφαλαίου λογίζεται ως παροχή σε είδος. Η προκαταβολή μισθού άνω των τριών (3) μηνών θεωρείται δάνειο»
«Η αγοραία αξία των παροχών σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα με τη μορφή δικαιωμάτων προαίρεσης απόκτησης μετοχών προσδιορίζεται κατά το χρόνο άσκησης του δικαιώματος προαίρεσης ή μεταβίβασής του και ανεξαρτήτως εάν συνεχίζει να ισχύει η εργασιακή σχέση. Η αγοραία αξία άσκησης δικαιώματος είναι η τιμή κλεισίματος της μετοχής στο χρηματιστήριο μειωμένη κατά την τιμή διάθεσης του δικαιώματος».
«Η αγοραία αξία της παραχώρησης κατοικίας σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ενός φορολογικού έτους, αποτιμάται στο ποσό του μισθώματος που καταβάλλει η επιχείρηση ή σε περίπτωση ιδιόκτητης κατοικίας σε ποσοστό τρία τοις εκατό (3%) επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου