Τα πούλησαν 260 εκατ., τα νοικιάζουν με 600 ...

 

Το Δημόσιο από ιδιοκτήτης έγινε ενοικιαστής, με φέσι...

Σε φαρσοκωμωδία εξελίσσεται η περιβόητη ιδιωτικοποίηση 28 ακινήτων του Δημοσίου, που παραδόθηκαν σε επιλεγμένους ιδιώτες με τη μέθοδο της πώλησης και επανενοικίασης («sale-and-lease-back») τον Νοέμβριο του 2013. Το Δημόσιο από ιδιοκτήτης μετατράπηκε σε ενοικιαστή.

Πήρε...
μόλις 261,31 εκατ. ευρώ, δηλαδή περίπου 960 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, που κατατέθηκαν απευθείας στον ειδικό λογαριασμό των δανειστών στην Τράπεζα της Ελλάδος, ενώ παράλληλα, σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, δεσμεύτηκε να καταβάλλει εγγυημένο μίσθωμα 30 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως επί 20 χρόνια, ανοίγοντας μία «μαύρη τρύπα», συνολικά 600 εκατομμυρίων ευρώ.
Τώρα αποκαλύπτεται ότι το Δημόσιο δεν έχει να καταβάλει τα μισθώματα. Οι νέοι ιδιοκτήτες και μισθωτές έχουν εμφανισθεί από τον Ιούνιο στους διαδρόμους του υπουργείου Οικονομικών, διεκδικώντας τα ενοίκιά «τους», ενώ οι οικονομικές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών καλούνται να βρουν τρόπο να καλύψουν απαιτήσεις, οι οποίες δεν έχουν προϋπολογισθεί στον προϋπολογισμό 2014 και είναι εκτός προβλέψεων του Μεσοπρόθεσμου 2014-2018.
«Προικοδότηση»
Την τραγελαφική αυτή εξέλιξη, που δείχνει τα θλιβερά αποτελέσματα που συνεπάγονται οι περιβόητες «μεταρρυθμίσεις» για την εξυπηρέτηση των δανειστών εις βάρος της δημόσιας περιουσίας και των Ελλήνων φορολογουμένων πολιτών, φέρνει στο φως η βουλευτής Β' Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ Νάντια Βαλαβάνη, με επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε προς τον υπουργό Οικονομικών, ζητώντας εξηγήσεις γιατί το ελληνικό Δημόσιο που μέχρι σήμερα δεν καταβάλλει για τα συγκεκριμένα κτήρια νοίκι στον εαυτό του, «φορτώθηκε» με ένα -εγγυημένο για τους νέους ιδιοκτήτες, που επένδυσαν χωρίς κανένα επιχειρηματικό ρίσκο, χωρίς να διακινδυνεύουν ότι στις συνθήκες της κρίσης μπορεί να τους μείνουν τα κτίρια άδεια- «χαράτσι» 600 εκατ. ευρώ.
 Η Νάντια Βαλαβάνη, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτει ότι το Δημόσιο δεν έχει να πληρώσει τα μισθώματα και ότι οι μισθωτές την έχουν στήσει στους διαδρόμους του υπουργείου Οικονομικών Ανάμεσα στα 28 ακίνητα, στα οποία το Δημόσιο από ιδιοκτήτης έγινε ενοικιαστής, με υψηλότατο και εγγυημένο μίσθωμα, είναι κτήρια 5 υπουργείων (Πολιτισμού, Εσωτερικών, Δικαιοσύνης, Υγείας και Παιδείας), 13 κτήρια ΔΟΥ, το κτήριο της ΓΑΔΑ και του Αρχηγείου Αστυνομίας Θεσσαλονίκης κ.ά. στα οποία εξακολουθούν να στεγάζονται οι αντίστοιχες δημόσιες υπηρεσίες.
Η κ. Βαλαβάνη υπενθυμίζει ότι και οι δύο κτηματικές εταιρείες, που τα απέκτησαν μέσω σχετικού διαγωνισμού, είναι θυγατρικές ελληνικών τραπεζών (της Πανγαίας της Εθνικής και της Eurobank Properties της Eurobank), ανακεφαλαιοποιημένων με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων.
Στην πραγματικότητα, τα 28 ακίνητα προστέθηκαν στην «προικοδότηση» των δύο κτηματικών εταιρειών για την πώλησή τους, καθώς έχει κλείσει η πώληση της Πανγαίας στο ισραηλινών συμφερόντων fund «INVEL» με έδρα την Ολλανδία, ενώ η Eurobank Properties πέρασε στο διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.
Με το πέρας των 20 χρόνων, επισημαίνει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, το Δημόσιο αποκτά δικαίωμα προαίρεσης αγοράς, δηλαδή δικαίωμα να εξαγοράσει όποια από αυτά τα κτήρια το ενδιαφέρουν, όχι όμως στην «τιμή ευκαιρίας», στην οποία πουλήθηκαν τα 28 ακίνητα, αλλά στην τότε αγοραία τιμή τους, αλλιώς οι σημερινοί αγοραστές μπορούν πλέον να τα διαθέσουν όπως θέλουν.
Επίσης, στην όλη διαδικασία, καταστρατηγήθηκε η εφαρμογή των διατάξεων που προβλέπονται από τον Ν. 3130/2003 (ΦΕΚ 76Α/2003) «περί μισθώσεων ακινήτων από το Δημόσιο», με αποτέλεσμα να μη διασφαλίζονται τα δικαιώματα του Δημοσίου, ούτε καν ως εκμισθωτή.
«Φούσκα»
Είναι εντυπωσιακό ότι η πώληση των δημοσίων κτηρίων εμφανιζόταν από τους κυβερνητικούς αρμόδιους και τους μαθητευόμενους μάγους των «μεταρρυθμίσεων» ως ένα «βάρος», από το οποίο θ' απελευθερωθούν οι φορολογούμενοι υπέρ της καταβολής μισθών και συντάξεων και της ανάπτυξης, με δημιουργία θέσεων εργασίας για τους νέους, ενώ με τον καθαρά παραπλανητικό τίτλο «Περί περιστολής των δημοσίων δαπανών», η κυβέρνηση διαφήμιζε ότι θα κόψει από τους τότε ιδιώτες-ιδιοκτήτες κτηρίων, στα οποία στεγάζονταν δημόσιες υπηρεσίες, 15 εκατ. ευρώ σε ετήσια μισθώματα.
Πράγμα που αποδείχθηκε «φούσκα», καθώς τα συμφέροντα των μισθωτών κτηρίων του Δημοσίου ζουν και βασιλεύουν, ενώ πλήθος αστικά ακίνητα του Δημοσίου, που θα μπορούσαν να καλύψουν ευρύτατες ανάγκες δημοσίων υπηρεσιών μένουν ανοίκιαστα και αναξιοποίητα.
Η κ. Βαλαβάνη ζητά από τον υπουργό Οικονομικών να δώσει εξηγήσεις στη Βουλή και να απαντήσει στο ερώτημα:
«Από πού θα βρεθούν τα κονδύλια που απαιτούνται τόσο για το 2014 όσο και για 2015, αφού δεν είναι προϋπολογισμένα ούτε στον τρέχοντα προϋπολογισμό, αλλά ούτε και το Μεσοπρόθεσμο επιτρέπει τέτοιας κλίμακας παρεκκλίσεις, που φτάνουν περίπου τα 135 εκατ. ευρώ για τα έτη 2014-2018;».