Δεν θα σταθώ στο τί έγινε στο ΣΕΦ με την Αρμάνι Μιλάνο
γιατί πραγματικά το να αναλύουμε κάθε φορά γιατί χάνει τα ματς ο
Ολυμπιακός στο τέλος είναι κουραστικό και επαναλαμβανόμενο.
Παράγοντας-κλειδί ήταν ξεκάθαρα το γεγονός ότι ο Θρύλος δέχθηκε 88 πόντους παίζοντας άμυνα με τα... μάτια. Οι 50 πόντοι παθητικό στο πρώτο ημίχρονο αντικατοπτρίζουν πλήρως την "εικόνα" της αμυντικής προσπάθειας των ερυθρολεύκων η οποία άρχιζε και τελείωνε στον Μπράιαντ Ντάνστον.
Εκεί που θα σταθώ για μια ακόμα φορά και ίσως καταντήσω γραφικός είναι το γιατί πρέπει να παίζει έστω και 5' σε τέτοια ματς ο Μάρντι Κόλινς. Ο άνθρωπος είναι "κίνδυνος-θάνατος". Μπαίνει και ενώ είμαστε μπροστά με δέκα πόντους, ξαφνικά παρασύρει όλη την ομάδα με τα λάθη και τις άστοχες επιλογές του και να σου οι Ιταλοί μπροστά.
Σπάνια αποδοκιμάζει ο κόσμος του Ολυμπιακού και ειδικά οι μπασκετόφιλοι παίκτες της ομάδας και για να το κάνει με τον Κόλινς, είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο και σημαίνει πολλά.
Δηλαδή κόουτς, αυτό το παιδί ο Δημήτρης Κατσίβελης, το οποίο για μένα είναι σούπερ εξελίξιμος και αν έπαιρνε περισσότερο χρόνο θα ήταν τώρα όχι απλά συμπληρωματικός αλλά πραγματικά υπολογίσιμη μονάδα ακόμα και για τα "καυτά" ματς του TOP16, γιατί να βλέπει τα ματς από τον πάγκο; Κάτι δίλεπτα-τρίλεπτα που μέχρι να... ζεσταθεί βγαίνει και αυτό είναι όλο.
Γιατί δεν τον "ενεργοποιείς"; Γιατί δεν τον εμπιστεύεσαι περισσότερο. Τι παραπάνω έχει δηλαδή ο Μάρντι Κόλινς; Η... καραμέλα της άμυνας, έλιωσε. Απλά νορμάλ αμυντικός είναι και σε όλα τα άλλα πραγματικά "επικίνδυνος". Τίποτα δεν έχει παραπάνω από τον Δημήτρη.
Επίσης, αυτό το πράγμα με τον Ματ Λοτζέσκι να εξαφανίζεται όταν η μπάλα "καίει" είναι κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί, καθώς στο Βέλγιο που έπαιζε, ήταν ο άνθρωπος που έκανε τα... κουμάντα σε τέτοιες ακριβώς στιγμές. Όταν η μπάλα... ζύγιζε τόνους, αυτός είχε την τελευταία λέξη με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.
Είμαι της άποψης ότι πρέπει να ενεργοποιηθεί περισσότερο και ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Το παιδί και ενέργεια και μάλιστα απίστευτη βγάζει όποτε παίζει, και το σουτ το έχει και διείσδυση και άμυνα παίζει και όλα. Γιατί να είναι εντελώς εκτός; Ας πάρει την ευκαιρία.
Ο Ματ Λοτζέσκι είναι καλός παίκτης αλλά δεν είναι σε φόρμα τελευταία. Του κάθεται βαριά η φανέλα; Το... ταβάνι του είναι αυτό; Δεν ξέρω τί συμβαίνει και λες και μπλοκάρει το μυαλό του στα κρίσιμα σημεία ενώ αμυντικά δεν είναι και κανένα... υπόδειγμα όταν έχει απέναντί του αξιόλογους αντιπάλους.
Ας δούμε τα Ελληνόπουλα, ας δοκιμάσουμε τη λύση των παιδιών που έχουν τρομερά προσόντα και δεν παίρνουν τις ευκαιρίες τους. Δηλαδή να μείνουμε εκτός συνέχειας από τον Μάρντι Κόλινς και γιατί κάποιοι Αμερικανοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα δύσκολα; Με τον Βασίλη Σπανούλη μέσα, όλοι γίνονται "μάγκες".
Δίχως τον αρχηγό, εκεί που πρέπει να βγάλουν προσωπικότητα και πνεύμα νικητή στο παρκέ, μόνο ο Περπέρογλου, ο Πρίντεζης, ο Ντάνστον και λιγότερο ο Σλούκας τα καταφέρνουν ως ενός σημείου. Έτσι όμως δεν κερδίζεις τέτοια ματς στα οποία η "προσωπικότητα" στους παίκτες του αντιπάλου... ξεχειλίζει.
Παράγοντας-κλειδί ήταν ξεκάθαρα το γεγονός ότι ο Θρύλος δέχθηκε 88 πόντους παίζοντας άμυνα με τα... μάτια. Οι 50 πόντοι παθητικό στο πρώτο ημίχρονο αντικατοπτρίζουν πλήρως την "εικόνα" της αμυντικής προσπάθειας των ερυθρολεύκων η οποία άρχιζε και τελείωνε στον Μπράιαντ Ντάνστον.
Εκεί που θα σταθώ για μια ακόμα φορά και ίσως καταντήσω γραφικός είναι το γιατί πρέπει να παίζει έστω και 5' σε τέτοια ματς ο Μάρντι Κόλινς. Ο άνθρωπος είναι "κίνδυνος-θάνατος". Μπαίνει και ενώ είμαστε μπροστά με δέκα πόντους, ξαφνικά παρασύρει όλη την ομάδα με τα λάθη και τις άστοχες επιλογές του και να σου οι Ιταλοί μπροστά.
Σπάνια αποδοκιμάζει ο κόσμος του Ολυμπιακού και ειδικά οι μπασκετόφιλοι παίκτες της ομάδας και για να το κάνει με τον Κόλινς, είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο και σημαίνει πολλά.
Δηλαδή κόουτς, αυτό το παιδί ο Δημήτρης Κατσίβελης, το οποίο για μένα είναι σούπερ εξελίξιμος και αν έπαιρνε περισσότερο χρόνο θα ήταν τώρα όχι απλά συμπληρωματικός αλλά πραγματικά υπολογίσιμη μονάδα ακόμα και για τα "καυτά" ματς του TOP16, γιατί να βλέπει τα ματς από τον πάγκο; Κάτι δίλεπτα-τρίλεπτα που μέχρι να... ζεσταθεί βγαίνει και αυτό είναι όλο.
Γιατί δεν τον "ενεργοποιείς"; Γιατί δεν τον εμπιστεύεσαι περισσότερο. Τι παραπάνω έχει δηλαδή ο Μάρντι Κόλινς; Η... καραμέλα της άμυνας, έλιωσε. Απλά νορμάλ αμυντικός είναι και σε όλα τα άλλα πραγματικά "επικίνδυνος". Τίποτα δεν έχει παραπάνω από τον Δημήτρη.
Επίσης, αυτό το πράγμα με τον Ματ Λοτζέσκι να εξαφανίζεται όταν η μπάλα "καίει" είναι κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί, καθώς στο Βέλγιο που έπαιζε, ήταν ο άνθρωπος που έκανε τα... κουμάντα σε τέτοιες ακριβώς στιγμές. Όταν η μπάλα... ζύγιζε τόνους, αυτός είχε την τελευταία λέξη με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.
Είμαι της άποψης ότι πρέπει να ενεργοποιηθεί περισσότερο και ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Το παιδί και ενέργεια και μάλιστα απίστευτη βγάζει όποτε παίζει, και το σουτ το έχει και διείσδυση και άμυνα παίζει και όλα. Γιατί να είναι εντελώς εκτός; Ας πάρει την ευκαιρία.
Ο Ματ Λοτζέσκι είναι καλός παίκτης αλλά δεν είναι σε φόρμα τελευταία. Του κάθεται βαριά η φανέλα; Το... ταβάνι του είναι αυτό; Δεν ξέρω τί συμβαίνει και λες και μπλοκάρει το μυαλό του στα κρίσιμα σημεία ενώ αμυντικά δεν είναι και κανένα... υπόδειγμα όταν έχει απέναντί του αξιόλογους αντιπάλους.
Ας δούμε τα Ελληνόπουλα, ας δοκιμάσουμε τη λύση των παιδιών που έχουν τρομερά προσόντα και δεν παίρνουν τις ευκαιρίες τους. Δηλαδή να μείνουμε εκτός συνέχειας από τον Μάρντι Κόλινς και γιατί κάποιοι Αμερικανοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα δύσκολα; Με τον Βασίλη Σπανούλη μέσα, όλοι γίνονται "μάγκες".
Δίχως τον αρχηγό, εκεί που πρέπει να βγάλουν προσωπικότητα και πνεύμα νικητή στο παρκέ, μόνο ο Περπέρογλου, ο Πρίντεζης, ο Ντάνστον και λιγότερο ο Σλούκας τα καταφέρνουν ως ενός σημείου. Έτσι όμως δεν κερδίζεις τέτοια ματς στα οποία η "προσωπικότητα" στους παίκτες του αντιπάλου... ξεχειλίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου