Εικόνες ντροπής σε μνημείο για τα θύματα των ναζί

      

Η πόρτα του σκευοφυλακίου ανοιχτή, νεκροκεφαλές και κόκκαλα στο πάτωμα, σπασμένα τσιμέντα, εξωτερικά οι επιτύμβιες πλάκες σε κακή κατάσταση, ενώ μια εξ’ αυτών έχει αφαιρεθεί εντελώς . Την εικόνα αυτή αντικρίσαμε και καταγράψαμε στο Μνημείο της Αγιάς, πάνω στον δρόμο Χανιά – Ομαλός λίγα μέτρα από την είσοδο της αγροτικής φυλακής της Αγιάς. Βρεθήκαμε στον χώρο μετά από καταγγελία του κ. Γιάννη Αργυράκη, ο παππούς του οποίου εκτελέσθηκε στον “Γολγοθά” της Αγιάς και θάφτηκε στην περιοχή. «Η πόρτα του σκευοφυλακίου ήταν ανοικτή μπήκα μέσα και είδα σκυλιά μέσα σ’ αυτό! Εμεινα αποσβολωμένος, δεν μπορούσα να πιστέψω αυτά που έβλεπα. Προσπάθησα φεύγοντας να τη μαγκώσω, ώστε τουλάχιστον να μην είναι ανοικτή. Είμαι πολύ απογοητευμένος, δεν αξίζει αυτή η συμπεριφορά στους προγόνους μας» ήταν τα λόγια του κ. Αργυράκη στα “Χ.Ν.”. Ο κ. Αργυράκης έχει απόλυτο δίκιο. Την ίδια εικόνα αντικρίσαμε και εμείς χθες. Και όχι μόνο αυτή. Το μνημείο παρουσιάζει μία γενικότερη εικόνα εγκατάλειψης, αλλά η ανοικτή πόρτα του σκευοφυλακίου με τα κρανία και τα οστά των νεκρών πεταμένα αριστερά – δεξιά μόνο ντροπή μπορεί να σου προκαλέσει. «Hρθα από το Ηράκλειο για να δω κάποιους συγγενείς. Πήγα στο Mνημείο αυτό, γιατί πάντα με συγκινεί όπως συγκινούσε και τον πατέρα μου. Δυστυχώς, βρέθηκα μάρτυρας σε αυτήν την εικόνα. Τι να πω;» είπε ο κ. Αργυράκης, η οικογένεια του οποίου πλήρωσε ακριβά τον αγώνα απέναντι στους ναζί κατακτητές. «Ο παππούς τον καιρό της κατοχής φιλοξενούσε τους εναπομείναντες Εγγλέζους. Τους βοηθούσε μαζί με τη γιαγιά μου για να φύγουν στη Μέση Ανατολή. Οι ναζί τους έπιασαν. Η γιαγιά μου στάλθηκε στους φούρνους του Αουσβιτς. Ο παππούς μου έμεινε λίγο στην Αγιά και τον εκτέλεσαν στον “Γολγοθά” και ετάφη εδώ. Καταλαβαίνετε την συναισθηματική μου σχέση με την περιοχή», λέει. Και έχει απόλυτο δίκιο. Δήμος, Περιφέρεια, Υπουργείο Δικαιοσύνης -επειδή είναι δίπλα οι φυλακές- και όλοι ανεξάρτητα όποιος έχει την ευθύνη θα πρέπει να φροντίσουν, ώστε να αποκατασταθεί άμεσα το μνημείο. Το οφείλουμε όλοι στους νεκρούς μας…