Ο Κωστούρος δεν συγκράτησε τη συγκίνησή του

 

Παρουσίασε τον δημοτικό συνδυασμό «Ναύπλιο Επόμενη Μέρα».

 

Ο ος Κωστούρος έκανε εκτενή αναφορά στο έργο του, αλλά και στην προτεραιότητα που δίνει η δημοτική αρχή στην καθημερινότητα του δημότη

Φορτισμένος συναισθηματικά από την παρουσία πολύ περισσότερου κόσμου απ΄ όσον υπολόγιζε ο δήμαρχος Ναυπλίου Δημήτρης Κωστούρος παρουσίασε τις αρχές και τις θέσεις του νέου του συνδυασμού το βράδυ της Δευτέρας, σε ξενοδοχείο στη Νέα Τίρυνθα. Ο κος Κωστούρος δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την συγκίνησή του και ξέφυγε από το γραπτό του κείμενο, αφού δεν αποτύπωνε όπως τόνισε το συναίσθημα της στιγμής.
Εκατοντάδες φίλοι του πλημύρισαν τις αίθουσες του ξενοδοχείου που έγινε η παρουσίαση του δημοτικού συνδυασμού «Ναύπλιο Επόμενη Μέρα».

Στην ομιλία του επανέλαβε πολλές φορές ότι δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός και ότι αντιπροσωπεύει το καινούργιο, τονίζοντας ότι  είναι ένας από όσους στέκονταν απέναντί του ο οποίος κάθισε στη θέση του δημάρχου.

Πολλές φορές αναφέρθηκε στα δημοτικά διαμερίσματα και στο μέγεθος του δήμου, δηλώνοντας ότι «δεν υπάρχει άλλος δήμος στην χώρα ο οποίος να περιέχει σε τέτοια μοναδική ισορροπία στον αστικό του χώρο, στον τουριστικό αλλά και στον αγροτικό.
Ο ος Κωστούρος έκανε εκτενή αναφορά στο έργο του, αλλά και στην προτεραιότητα που δίνει η  δημοτική αρχή στην καθημερινότητα του δημότη.

Αναφερόμενος στους αντιπάλους του είπε μεταξύ άλλων: «Πολλοί φιλόδοξοι υποψήφιοι Δημοτικοί «άρχοντες» (Δήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι), δίνουν την εντύπωση ότι οι «ζουν στον κόσμο τους», εγκλωβισμένοι σε ένα «αμαρτωλό» παρελθόν όπου η επαρχία, «πρωτεύουσα της αγροτιάς» στην Ευρώπη με υψηλά επίπεδα ευημερίας και άκρως καταναλωτική συμπεριφορά «δεν είχε ανάγκη» από μια Αυτοδιοίκηση με αναπτυξιακό ρόλο. Η χρηματοδότηση οποιουδήποτε έργου απαιτούσε συνδιαλλαγή με την περιφερειακή και κεντρική Διοίκηση. Αυτή ακριβώς η σχέση εξάρτησης και κυριαρχίας του κράτους δημιούργησε τις πελατειακές σχέσεις κράτους – Αυτοδιοίκησης, Αυτοδιοίκησης – τοπικής κοινωνίας. Για να προωθήσει και να στηρίξει τελικά προσωπικές φιλοδοξίες και ιδιοτελή συμφέροντα, όχι μόνο παραγνωρίζοντας ή αγνοώντας το τοπικό συμφέρον αλλά πολλές φορές και ενάντια σ’ αυτό.

Αυτοί επιμένουν να παραμένουν προσκολλημένοι στα «περασμένα μεγαλεία» και συμπεριφέρονται με τις παλιές συνταγές οι οποίες ακόμα και τις εποχές της ευμάρειας όχι μόνο δεν πρόσφεραν τίποτε στον τόπο αλλά λειτούργησαν ως βαρίδια στην προσπάθεια ανάπτυξης του τόπου. Στον αντίποδα μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας απογοητευμένη και αποκαρδιωμένη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «τίποτα δεν γίνεται» και επέλεξε τη λύση της ιδιώτευσης και του καναπέ, επιτρέποντας το παλιό να διαιωνίζεται και να σέρνει τον τόπο στο μαρασμό και την καταστροφή. Αυτό όμως είναι αποτέλεσμα ενός συστήματος επιλογής και εκλογής το οποίο αναδεικνύει ηγεμονίσκους»