Βιώνουμε ένα παράξενο, μουντό καλοκαίρι. Ούτε η σκέψη ότι είναι το τελευταίο της «πρώτης φοράς αριστερά» μπορεί να μου δώσει λίγο κουράγιο, γιατί ξέρω ότι και το επόμενο της ψευτοδεξιάς ή της συγκυβέρνησης του κλεπτοκρατικού τόξου δεν θα είναι πολύ καλύτερο.
Κατάφεραν σε 44 χρόνια ψευτοδημοκρατίας να κάνουν τη ζωή μας κόλαση. Εμείς οι Έλληνες, ένας λαός υπερήφανος, αισιόδοξος, χαρούμενος, ζούμε μέσα στην θλίψη, την απογοήτευση, τη μιζέρια, τη δουλικότητα. Μας έκλεψαν το χαμόγελο, τις αξίες μας, το μέλλον των παιδιών μας. Μας γέμισαν λαθρομετανάστες. Μας κατάντησαν επαίτες της Ευρώπης. Προσπαθούν να μας επιβάλλουν την πολυπολιτισμικότητα, με ανέγερση τζαμιών, παρελάσεις κίναιδων, διορισμό ψευτομουφτήδων – πρακτόρων της Άγκυρας και όλα αυτά με τη συναίνεση όλων των «δημοκρατικών» κομμάτων. Μας χλευάζουν, τα λαμόγια που ροκανίζουν το δημόσιο χρήμα και οι παρακρατικές συγκυβερνώσες συμμορίες της αριστεράς που αλωνίζουν ελεύθερα. Βιώνουμε με τον χειρότερο τρόπο την πλήρη διάλυση του κοινωνικού κράτους (παιδεία, υγεία, ασφάλεια, συνταξιοδοτικό). Υποκύπτουμε ακόμα και στις παράλογες ανιστόρητες αξιώσεις των σκοπιανών και Αλβανών, γιατί έτσι επιτάσσουν τα μεγάλα αφεντικά μας. Αντί να διεκδικήσουμε καλύτερες συνθήκες για τους δεινοπαθούντες Βορειοηπειρώτες αδελφούς μας, συζητάμε για τις «περιουσίες» των Τσάμηδων, που είχαν αρπάξει την περίοδο της κατοχής, σαν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που προσέφεραν στους ναζί κατακτητές. Αυτός ο ανεκδιήγητος Κοτζιάς αφού χάρισε όνομα, γλώσσα και εθνικότητα στους σκοπιανούς, τώρα του έδωσαν εντολή να «φροντίσει» για τη «μεγάλη» Αλβανία. Ήδη οι Αλβανοί, με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ, σχεδόν ενσωμάτωσαν το Κοσσυφοπέδιο. Τώρα οι εντολοδόχοι πολιτικάντηδες της Ελλάδος «διαπραγματεύονται» τα νησιά Οθωνοί, Ερεικούσα Μαθράκι να «μείνουν» χωρίς ΑΟΖ. Βούτυρο στο ψωμί του «κουμπάρου μας» Ταγίπ, για την ΑΟΖ του Καστελόριζου, που είναι αυτή που ενώνει τις ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου. Βέβαια ο «φίλος» Σουλτάνος, απειλεί και ζητά πολλά: Θράκη, μισό Αιγαίο κλπ. Βλέπετε έχει το περισσό θράσος του βάρβαρου κατακτητή, που το θρέφουν η υποχωρητικότητα των Ελλήνων πολιτικάντηδων και η μεγάλη ανάπτυξη της πολεμικής του βιομηχανίας, ενώ την δική μας, πολιτικοί και συνδικαλιστές φρόντισαν να την εκμηδενίσουν. Προφανώς οι προμήθειες οπλικών συστημάτων προτιμώνται από τους κυβερνώντες γιατί έχουν καλύτερες μίζες.
Η τεράστια καταστροφή στο Μάτι, ήρθε λοιπόν σαν λογικό επακόλουθο ενός αποσυντιθέμενου κρατικού μηχανισμού. Πρέπει να είναι κάποιος αφελής για να πιστέψει ότι ένα κράτος που καταλήστεψαν, που διέλυσαν τους θεσμούς του, που το «στούμπωσαν» με ανίκανους εγκάθετους, ανευθυνουπεύθυνους Καρανίκες, μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά είτε υπο κανονικές συνθήκες, είτε υπό έκτακτες. Ένα κράτος που λειτουργούν μόνο: η προπαγάνδα, το βόλεμα των ημετέρων και η παραπληροφόρηση. Προσπαθούν να διαλύσουν ακόμα και τον στρατό, αφού μετέτρεψαν τα στελέχη του σε ορντινάντσες των λαθρομεταναστών. Έναν στρατό που τα στελέχη του μοχθούν για να υπάρχει το μίνιμουμ της αξιόπιστης αποτρεπτικής ικανότητας απέναντι σε μία Τουρκία που κινητοποιεί «κάθε τρεις και λίγο» τεράστιες δυνάμεις, ευρισκόμενη σε πολεμική εγρήγορση λόγω Συρίας. Ακόμα και το θέρετρο του ΓΕΣ (ΚΑΑΥ) στον Αγ. Ανδρέα, κάηκε σχεδόν το μισό, αφού δεν λειτούργησε η πυρόσβεση, ούτε είχε γίνει αποψίλωση κλπ. Επίσης κανένας δεν κατάλαβε την παρουσία του Αρχηγού του ΓΕΣ δίπλα στον ανεκδιήγητο Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Γιατί πήγε; Για να «μοιραστεί» την δικαιολογημένη αγανάκτηση και όλες αυτές τις εκφράσεις του θυμού των πολιτών; Το Εθνόσημο κ. Αρχηγέ το κρατάμε ψηλά και πολύ μακριά από τους πολιτικάντηδες. Φυσικά η ανικανότητα που επέδειξε ο κρατικός μηχανισμός, δεν έχει καμία σχέση με την αυτοθυσία των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων, της πυροσβεστικής, του λιμενικού, της αστυνομίας, των εθελοντών πυροσβεστών, των δασοπυροσβεστών, των πιλότων και όλων αυτών που έδωσαν ηρωικές μάχες με τις αδηφάγες φλόγες.
Μετά από 15 ημέρες παραιτήθηκε ο υπουργός «ανασφάλειας» κ. Τόσκας, αποκεφάλισαν τους αρχηγούς της πυροσβεστικής (τέταρτος κατά σειρά που «τρώει» ο Τόσκας) και της αστυνομίας. Επίσης κατήργησαν τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας (ΓΓΠΠ). Μα γιατί; Αφού ο εντολοδόχος πρωθυπουργός μας διαβεβαίωνε ότι όλα έγιναν και λειτούργησαν καλά; Έχει πει ποτέ αυτή η Κυβέρνηση ψέματα; Βέβαια βρήκαν τον φταίχτη: Ήταν δύο μάντρες και κάποια αυθαίρετα, που βέβαια αυτοί και οι προηγούμενοι (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) νομιμοποίησαν για τους ψήφους και για να εισπράττουν τα πρόστιμα και τον ΕΝΦΙΑ (ναι αυτό το απαράδεκτο χαράτσι που θα καταργούσαν). Τώρα και για μερικούς μήνες θα μας δείχνουν τα κανάλια της διαπλοκής (πριν ή μετά τα τουρκοσήριαλ), μπουλντόζες να γκρεμίζουν κάποιο παράπηγμα, ή καμιά μάντρα, αφήνοντας φυσικά άθικτα όλα τα άλλα που έχουν παρανόμως «νομιμοποιηθεί». Περιμένετε ποτέ απ’ αυτούς να δυσαρεστήσουν τους ψηφοφόρους τους; Βέβαια αποσιωπούν το ότι η καταστροφική πυρκαγιά κύκλωσε και το λιμάνι της Ραφήνας και κάηκαν πολλά οικοδομικά τετράγωνα της πόλης (δεκάδες σπίτια και κήποι) καθώς και, όλο το παραλιακό μέτωπο. Μα η Ραφήνα έχει πολεοδομικό σχέδιο, δεν υπάρχουν αυθαίρετα! Μήπως εκείνο το μοιραίο απόγευμα δεν υπήρχε η Πυροσβεστική; Μήπως η ΓΓΠΠ ήταν εξαφανισμένη; Και μια εύλογη απορία: Είμαστε στο μέσον του καλοκαιριού, αυτή η «περιβόητη» νέα Αρχή που θα συντονίζει την πυρόσβεση, θα συγκροτηθεί μετά τον Σεπτέμβριο, αν, ο μη γένοιτο, συμβεί κάποια νέα μεγάλη πυρκαγιά, το όλο έργο της πυρόσβεσης θα το συντονίζει πάλι αυτή η «αποτυχημένη» ΓΓΠΠ.
Στην ανικανότητα συντονισμού των διαφόρων φορέων, ήρθε να προστεθεί και η έλλειψη επαρκών πυροσβεστικών μέσων. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω τα πυροσβεστικά αεροσκάφη Canadair. Από τα συνολικά 18 που διαθέτει η ΠΑ, μόλις 10 είναι τα επιχειρησιακά, καθώς τα υπόλοιπα είναι καθηλωμένα λόγω έλλειψης ανταλλακτικών κλπ. Το κρατικό χρήμα διασπαθίζεται και αποπληρώνει τα μνημόνια των διεθνών τοκογλύφων και έτσι δεν φτάνει να προμηθευτούμε ή έστω νοικιάσουμε αεροσκάφη ή να συντηρήσουμε σωστά τα υπάρχοντα. Τα πυροσβεστικά υπηρετούνται μεν από στελέχη της ΠΑ, που κοπιάζουν και κινδυνεύουν αφάνταστα, και επιχειρησιακά ελέγχονται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, δηλαδή από το υπουργείο των Τόσκα - Σκουρλέτη. Τα 4 πρώτα Canadair, αγοράστηκαν κατά την «επάρατη επταετία» και τα 10 τελευταία το 2002 (ΠΑΣΟΚ), μια προμήθεια που απετέλεσε άλλο ένα αποδεδειγμένο σκάνδαλο, χωρίς τιμωρία φυσικά. Με επίσημα στοιχεία, την ίδια περίοδο, στην Ελλάδα (που πήρε και περισσότερα αεροσκάφη) στοίχισε κάθε Canadair 26,6 εκατομμύρια $ και στην Ιταλία 16 εκατομμύρια $.
Τον πόνο των οικείων της μαύρης λίστας των νεκρών (σήμερα έχει φτάσει στους 94 και εύχομαι ολόψυχα εδώ να κλείσει), μόνο ο πανδαμάτωρ χρόνος μπορεί να απαλύνει. Θεωρήστε τα γραφόμενά μου, σαν ένα μικρό κεράκι στα τόσα μνήματα που άδικα ανοίχτηκαν. Δεν θέλω να κλαφτώ για την κακή μας την τύχη, αλλά να σας θυμίσω κάποια πράγματα και να γίνει κατανοητό ότι δεν φταίει ούτε η ξηρασία, ούτε η φύση των δασών μας, ούτε ο ‘’στρατηγός’’ άνεμος, ούτε οι μάντρες, ούτε οι «μη καλά εκπαιδευμένοι κάτοικοι», ούτε… Αυτά πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν σε αυτήν την ευλογημένη γωνιά που ζούμε. Έχουμε βροχές, πεθαίνουμε από πλημμύρες, έχουμε πυρκαγιές, πεθαίνουμε από τις φλόγες, έχουμε σεισμούς, πεθαίνουμε από τις κακοτεχνίες. Οι φλόγες και όλα τα άλλα δεινά ‘’τρέφονται’’ και θεριεύουν από τη διαχρονική ανικανότητα των πολιτικάντηδων.
Πρώτα θα ανατρέξω 45 χρόνια πίσω, τότε στην ‘’επάρατη’’ επταετία που δεν είχαμε παρά ελάχιστες πυρκαγιές, για τον απλούστατο λόγο ότι η απόλυτη τάξη και ασφάλεια που επικρατούσε στην χώρα δεν άφηνε χώρο να ‘’κινηθούν’’ οι εμπρηστές. Τότε υπήρχε, στην θέση του Σκουρλέτη, ένας παρασημοφορημένος στα πεδία των μαχών του Έθνους Αξιωματικός, ο οποίος ήξερε να βρίσκει και να τιμωρεί, όποιον σκεφτόταν έστω, να κάνει κακό στο κοινωνικό σύνολο και δεν ‘’χάιδευε’’ τις συλλογικότητες των Εξαρχείων. Είναι πολύ λογικό, άλλωστε ο Σκουρλέτης να μην θέλει να τιμωρήσει τα φυσικά και ιδεολογικά παιδιά του. Αναλογίζεστε ποια θα ήταν η τύχη ενός εμπρηστή την περίοδο της ‘’κακής χούντας’’; Πόσους εμπρηστές έχει συλλάβει και πως τους έχει τιμωρήσει η καλή μας, κατ’ ευφημισμό, ‘’δημοκρατία’’;
Αλλά ας μην πάμε τόσο παλιά. Ας θυμηθούμε ότι μέχρι και τη δεκαετία του ’80, τον γενικό συντονισμό σε τέτοιες καταστάσεις τον είχε ο στρατός. Έμπειροι Αξιωματικοί συντόνιζαν την πυροσβεστική, τους δασοπυροσβέστες, τον στρατό, τα αεροπλάνα, την αστυνομία ακόμα και την ΕΜΥ που ανήκε στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης (ΥΠΕΘΑ). Μάλιστα μέχρι το 1992 υπήρχε και ανήκε στο ΥΠΕΘΑ, μια δημόσια υπηρεσία, που ήταν ένα «πολυεργαλείο», για τέτοιες δύσκολες καταστάσεις. Ήταν η ΣΥΚΕΑ (Στρατιωτική Υπηρεσία Κατασκευών Έργων Ανασυγκροτήσεως) με τις ΜΟΜΑ (Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως). Μια Υπηρεσία που συγκροτήθηκε τον Απρίλιο του 1957, και είναι γνωστό πόσο σημαντική ήταν η συμβολή της, στην ανασυγκρότηση της χώρας, μετά την Κατοχή και τον Συμμοριτοπόλεμο.
Κυρίως στους κατοίκους της επαρχίας, που είναι και κάποιας ηλικίας, είναι γνωστό το τεράστιο έργο που έκαναν οι ΜΟΜΑ. Οι επτά ΜΟΜΑ (και δύο μονάδες προκατασκευών) ήταν κατασκευαστικές Μονάδες που αναλάμβαναν την εκτέλεση έργων σε όλη την χώρα, αλλά κυρίως δραστηριοποιούντο στις ορεινές και νησιωτικές περιοχές, όπου οι εργολάβοι δεν είχαν και πολύ «ενδιαφέρον» να πάνε. Τι ενδιαφέρον μπορεί να έχει ένας δρόμος πεντακοσίων μέτρων που θα ενώνει ένα χωριό με το λιμάνι σε ένα μικρό νησί; Κάθε ΜΟΜΑ είχε το δικό της συνεργείο επισκευών, επίσης υπήρχε και το κεντρικό συνεργείο επισκευών και αποθήκες ανταλλακτικών στο Στρατόπεδο ‘’ΚΑΠΟΤΑ’’, σε αυτό σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι του έχει μετατραπεί σε καταυλισμό των Ρομά. Το προσωπικό των Μονάδων αποτελούνταν από Αξιωματικούς, οπλίτες, πολιτικό προσωπικό (μηχανικοί, διοικητικοί υπάλληλοι, οδηγοί, τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων, εργάτες κλπ), και εθελοντές νέους προστρατιωτικής ηλικίας. Στο σύνολό τους, ήταν περίπου 6.500 άτομα, με άριστη τεχνική κατάρτιση.
Η ΣΥΚΕΑ έκανε την κατασκευή, βελτίωση και αρχική διάνοιξη σε εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους, συνολικού μήκους περίπου 15.000 χλμ., σε όλα σχεδόν τα Ελληνικά νησιά και σε όλους τους ορεινούς όγκους της χώρας μας. Σε όλους αυτούς τους δρόμους έγιναν τα απαραίτητα τεχνικά έργα (γέφυρες, τοίχοι αντιστήριξης, οχετοί κλπ) και ασφαλτοστρώθηκαν. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους δρόμους χρησιμοποιούνται χωρίς προβλήματα μέχρι σήμερα, καθώς η κατασκευή τους είναι άριστη, αφού έγινε βάσει της επιστήμης και της εμπειρίας, με γνώμονα την εξυπηρέτηση των Ελλήνων πολιτών και όχι το εύκολο κέρδος των εργολάβων.
Παράλληλα εκτελούσε και πολλά άλλα έργα, όπως:
- Την κατασκευή στρατοπέδων και κτηρίων, όπως: το στρατόπεδο ‘’ΣΑΚΕΤΑ’’ με την Σχολή Αδελφών Νοσοκόμων, τα 691 (ΒΕΒ) Βιομηχανικά Εργοστάσια Βάσεως, το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, την Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης κ.α.
- Την απ’ αρχής κατασκευή ή επέκταση 17 αεροδρομίων (Καρπάθου, Σκύρου, Κεφαλληνίας, Μυτιλήνης, Πάρου, Κυθήρων κλπ). Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτέλεσε όλες τις χωματουργικές εργασίες του αεροδρομίου των Σπάτων και αν την άφηναν τα ‘’διαπλεκόμενα’,’ θα το ολοκλήρωνε η ΣΥΚΕΑ. Συνεπώς ήταν πολιτική επιλογή το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας να ανήκει στην γερμανική εταιρεία HOCHTIF.
- Εγγειοβελτιωτικά και υδραυλικά έργα. Κατασκευάσθηκαν μεγάλα και μικρά αποστραγγιστικά αρδευτικά, αντιπλημμυρικά και υδραυλικά έργα σε όλη την χώρα με τα οποία αξιοποιήθηκαν και δόθηκαν προς καλλιέργεια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης.
- Αποκατάσταση σεισμοπλήκτων περιοχών με την κατασκευή οικισμών με όλα τα έργα υποδομής και τους προκατασκευασμένους οικίσκους. Την συγκεκριμένη εμπειρία την αξιοποίησε στην δημιουργία των οικισμών (Σάπες, Φαρκαδόνα κλπ) προσωρινής αποκατάστασης των Ελλήνων παλιννοστούντων από τους σοσιαλιστικούς ‘’παραδείσους’’.
- Μικρά κοινωφελή έργα (πάνω από 700) τοπικού ενδιαφέροντος για την ωφέλεια Δήμων, Κοινοτήτων, Συλλόγων και Οργανισμών ιδίως σε ακριτικές περιοχές.
Μια άλλη μεγάλη προσφορά των ΜΟΜΑ ήταν ότι σε αυτές εκπαιδεύονταν (θεωρητικά και πρακτικά) τεχνίτες χωματουργικών μηχανημάτων και αυτοκινήτων, χειριστές μηχανημάτων και οδηγοί, από τις σχολές του ΟΑΕΔ. Όλα αυτά τα παιδιά μάθαιναν μια πολύ χρήσιμη τέχνη, από την οποία ζούσαν αξιοπρεπέστατα και δεν γινόντουσαν σερβιτόροι ή ακόμα χειρότερα δεν έφευγαν στο εξωτερικό.
Σε περίοδο πολέμου οι ΜΟΜΑ μετέπιπταν σε Τάγματα Μηχανικού Αποκαταστάσεως Συγκοινωνιών (ΤΜΑΣ) και υπάγονταν στους σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς με βασική αποστολή την αποκατάσταση ζημιών από εχθρικούς βομβαρδισμούς ή σαμποτάζ σε έργα υποδομής της χώρας. Μεριμνούσαν δηλαδή για να μένουν ‘’ανοιχτά’’ στα μετόπισθεν το οδικό δίκτυο, οι γέφυρες, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια κλπ. Στην προδοσία της Κύπρου το 1974, παρόλο που στον κρατικό μηχανισμό λίγα λειτουργούσαν, οι ΜΟΜΑ (σαν καλοστρωμένη μηχανή) συνέδεσαν εντός πέντε ημερών όλα τα πολεμικά αεροδρόμια με γειτονικούς δημόσιους δρόμους, ώστε σε περίπτωση βομβαρδισμού των αεροδιαδρόμων, τα phantom να μπορούν να απογειωθούν από τις εθνικές οδούς κλπ. Βλέπετε ότι οι διοικητές των ΜΟΜΑ δεν ήξεραν ότι ο ψευτοεθνάρχης πρέσβευε ότι: «η Κύπρος κείται μακράν». Αναρωτιέμαι σε μια παρόμοια κρίσιμη κατάσταση (που όλοι φυσικά απευχόμαστε) οι πολιτικάντηδες τι έχουν σκοπό να κάνουν; Μήπως να επιτάξουν μηχανήματα των εργολάβων; Εντάξει το κατάλαβα: Θα ζητήσουμε από τον εχθρό να σταματήσει τον πόλεμο για μερικούς μήνες, ώστε να μπορέσουμε εμείς να κάνουμε την επιστράτευση των μηχανημάτων.
Όπως προανέφερα ο μηχανισμός της ΣΥΚΕΑ, ήταν ένα πολυεργαλείο στα χέρια της κάθε Κυβέρνησης. Οι ΜΟΜΑ, έδιναν πρώτες το παρόν σε όλες τις συμφορές που έπληξαν τον Ελλαδικό χώρο (σεισμοί, πυρκαγιές, χιονοπτώσεις, πλημμύρες κ.λπ.). Σε τέτοιες κρίσιμες μέρες οι προωθητές, οι ισοπεδωτές, οι φορτωτές, ήταν πάνω στα ρυμουλκά. Όλα έτοιμα με ένα τηλεφώνημα να ριχθούν άμεσα στην μάχη με τις φλόγες. Αλλά και όλο τον χρόνο δούλευαν, με πρόγραμμα, για να είναι όλα έτοιμα την στιγμή της ανάγκης. Από τον Σεπτέμβριο, κάθε ΜΟΜΑ ήξερε ποιες αντιπυρικές ζώνες θα διανοίξει και ποιες θα καθαρίσει. Έτσι πρέπει να λειτουργεί το Κράτος κύριε Σκουρλέτη και κύριε Τόσκα. Δεν τρέχουμε την τελευταία στιγμή να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα και να βγαίνουμε στα κανάλια όχι για να ζητήσουμε συγγνώμη, αλλά για να κατηγορήσουμε τους ίδιους τους πυρόπληκτους. Ο κύριος λόγος που η φωτιά πέρασε την Μαραθώνος, είναι γιατί, εδώ και πολλά χρόνια, κανένας δεν είχε καθαρίσει από την ξερή βλάστηση, τα πρανή και το μεσαίο διάζωμα του δρόμου.
Αν τώρα σας γεννάται το εύλογο ερώτημα, γιατί ο τεράστιος αυτός κρατικός οργανισμός με τόσο μεγάλη προσφορά διαλύθηκε; Η απάντηση έρχεται αβίαστα για να επιβεβαιώσει τον τίτλο του παρόντος άρθρου. Τα διαπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα και οι προδότες πολιτικάντηδες. Η αντίστροφη μέτρηση για την κατάργηση των ΜΟΜΑ, άρχισε μετά την μεταπολίτευση, όταν τα συνδικαλιστικά όργανα των εργοληπτικών εταιρειών, «πίεζαν» τις κυβερνήσεις για την περικοπή των πιστώσεων προς τις ΜΟΜΑ για την εκτέλεση έργων. Στη συνέχεια στη δεκαετία του ’80 άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στο πολιτικό προσωπικό των ΜΟΜΑ, ο αχαλίνωτος συνδικαλισμός και ο υπέρμετρος διορισμός υπαλλήλων εις βάρος πιστώσεων των έργων με αποτέλεσμα η εκτέλεση πολλών εξ αυτών να γίνεται αντιοικονομική. Τέλος, στην δεκαετία του ’90 μετά από έντονες πιέσεις των συνδικαλιστικών οργάνων, μεγαλοεργολάβων (ο Αντώνης Σγαρδέλης της J&P ΑΒΑΞ, ήταν ταυτόχρονα γενικός διευθυντής της Ν.Δ. και Πρόεδρος του συλλόγου εργοληπτών) και μεγαλοεκδοτών, η κυβέρνηση (της ψευτοδεξιάς) αποφάσισε με το Ν.2026/92 την διάλυση των ΜΟΜΑ. Για μια ακόμη φορά το μικροπολιτικό συμφέρον τέθηκε πάνω από τα δημόσιο συμφέρον.
Από τους 5.000 περίπου Δημοσίους Υπαλλήλους, οι συνδικαλιστές, φυσικά, μετατάχθηκαν, όλοι, στα ‘’καλύτερα’’ υπουργεία (Οικονομικών και ΥΠΕΧΩΔΕ), οι υπόλοιποι απλώς απορροφήθηκαν στο Δημόσιο. Ήταν πραγματικά θλιβερό να βλέπεις εξαιρετικά πεπειραμένους τεχνίτες, που απέδιδαν πραγματικό έργο, να είναι φύλακες στο πολεμικό μουσείο. Τα μηχανήματα (περίπου 4.000!) είχαν ακόμα χειρότερη τύχη: Πολλά δόθηκαν στους Δήμους, όπου στην πλειοψηφία τους απλώς σκούριασαν, καθώς δεν υπήρχε ούτε έργο να αξιοποιηθούν, ούτε χειριστές, ούτε τεχνίτες, ούτε ανταλλακτικά. Αρκετά εκποιήθηκαν, ή μάλλον ορθότερον χαρίσθηκαν στους εργολάβους, καθώς αν και ήταν σε άριστη κατάσταση (οι ωρομετρητές τους έγραφαν μόνο μερικές εκατοντάδες ώρες) πουλήθηκαν σαν scrap. Να μην παραλείψω να αναφέρω ότι καμία εκατοστή μηχανήματα, χαρίσθηκαν στους Αλβανούς για όλα τα ‘’καλά’’ που μας έχουν κάνει και ιδιαίτερα στην Ελληνική μειονότητα.
Πιθανόν κάποιος να αντιτείνει: «Ναι, αλλά τώρα η Κυβέρνηση ανασυγκροτεί την ΜΟΜΑ.» Ουδέν αναληθέστερο. Ακριβώς όπως καταργήθηκε ο ΕΝΦΙΑ. Απλώς ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης, μάζεψε κάποιους πολιτικούς φίλους, (αναλόγων προσόντων με τον Καρανίκα), τους έχρισε τεχνικούς συμβούλους, βρήκε ένα βαρύγδουπο όνομα: ΔΙΔΕΡΓΩΝ (Διακλαδική Διοίκηση Έργων), πήρε κάποια μηχανήματα από το Μηχανικό, έβαλε τα ΜΜΕ να θριαμβολογούν για την επανίδρυση της ΜΟΜΑ και ιδού το μέγα θαύμα. Βέβαια έφτιαξε τον δρόμο που συνδέει το Καρκινάγρι με το Μαγγανίτη, στην Ικαρία. Ναι στην Ικαρία εκεί που έχει την βίλα η σύζυγός του κ. Υπουργού, η Κα Τζούλη Δέσποινα. Μήπως και αυτός ο δρόμος εξυπηρετεί κάποια μικροπολιτικά συμφέροντα; Απ’ ότι τουλάχιστον ξέρω, αυτός ο ΔΙΔΕΡΓΩΝ δεν έχει φτιάξει καμία αντιπυρική ζώνη, δεν τον άκουσα καθόλου αυτές τις ημέρες, δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο για το τι θα κάνει σε περίοδο κρίσεως και γενικά δεν έχει καμία σχέση με την παλιά ΣΥΚΕΑ – ΜΟΜΑ.
Όπως διαπιστώσαμε, για να μην ξανασυμβεί τέτοια καταστροφή, απαιτούνται κυρίως άλλοι κυβερνήτες, με μια άλλη φιλοσοφία, που το κατ’ ευφημισμό ‘’δημοκρατικό’’ τόξο, δεν διαθέτει.
Ευελπιστώ κάποιοι Έλληνες να κλείσουν τα αυτιά τους στην προπαγάνδα, να αφυπνιστούν, να μην είναι απλώς μεμψίμοιροι και αγανακτισμένοι, αλλά να γίνουν αποφασισμένοι. Αποφασισμένοι να μην είναι πια ραγιάδες, αποφασισμένοι να κερδίσουν την ζωή, αποφασισμένοι να έχουν τα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον, αποφασισμένοι να ξαναφέρουν το χαμόγελο στα χείλη τους. Αυτοί οι αποφασισμένοι θα σταθούν δίπλα μας και θα ξανακάνουμε την Ελλάδα μας μια όμορφη χώρα που να ανήκει σε εμάς, τους Έλληνες.
Όσο για τους πολιτικάντηδες, απλώς θα τους θυμίσω το σχήμα των προγόνων μας: Ύβρις-Άτη-Νέμεσις-Τίσις. Η Αλαζονεία οδηγεί τους ανθρώπους να διαπράττουν την Ύβριν. Οι θεοί τους στέλνουν την Άτη, να τους θολώσει το νου και να διαπράξουν χειρότερες ανοησίες. Κι ύστερα έρχεται η Νέμεσις, δηλαδή η Τιμωρία τους. Τελικά, και η Τίσις, η Καταστροφή τους.
Κάντε πράξη τα λόγια του Αθηναίου ρήτορα Δημοσθένη: Αισχρόν έστι σιγάν, της Ελλάδος πάσης αδικουμένης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου